Beni Sevme (8. Bölüm)

Beni Sevme ~~8.Bölüm ''T.O.P''

~~İlk zamanlar benim için
sadece sevimli bi kardeşti. ...Bakıslarımı ondan ayıramıyorum ..Konusmak
istiyorum neden sözcükler yok....Daha ilk görüşmemizdi bana cok güzel
gülümsediğimi söylediğinde midem ters takla atmıstı sanki ..Hayatımda
ilk defa iltifat almıyordum ..Ama bu hafızama kazınmıstı ....Ailesini
kendisini sordum ,hastalıgını ...Ailesini sorunca sustu fazla anlatmadı
,hastalıgını bile sanki normal bişeymiş gibi anlattı ...Konserlerimden
,beni ilk gördüğü zamandan bahsetti...Cok ama cok neseliydi hasta bir
kıza göre , herzaman böylemiydi ...Bunu merak ettim SeungRi ye bunu
sormak için döndüm ...Dikkatlice Eflayı izliyordu ..Gülüşünü bakısını,
beresini ..Bakısları Eflayı delicekti nerdeyse ..Ama yüzünde SeungRinin o
meşhur kazanova bakısı yoktu ..Yüzündeki bu ifadeyi ilk defa görmüştüm
...Haha galiba SeungRi bu sevimli kıza aşık oluyordu ..bu beni mutlu
ediyordu yani ben öyle olmasını istiyordum ..Yanından ayrılırken SeungRi
gözlerini ondan alamadı ve yine gelecegimizi söyleyip cıktı ...Eve
geldiğimizde sessizdi ..Günler gecmeye basladı nezaman Eflanın yanından
eve gelse neseliydi ..Onun yanına gidemediğine ise tıpkı bi
hayaletti...Eflayı anlatıp duruyordu ..Herhareketini gülüşünü kızısını
onu dövüşünü bile öyleki SeungRi kollarındaki morluklara bile aşık
gibiydi ....O anlattıkca ben daha cok sevmeye başlıyordum ..Sanki onları
ben yasıyordum ...Belli bir zaman sonra artık duymak istememeye
başladım ..Neden bilmiyorum kalbim beni ona doğru cekiyordu ..Bi gün
SeungRi benden daha gec bi saatte eve geldi Eflayla tanısdıgı günden
beri eve gec gelmiyor ,capkınlık yapmıyordu .Direkt odasına cıktı
hepimiz korkmaya baslamıstık acaba kötü bişeymi olmuştu ..Aklıma Efla
geldi acaba ,onamı bişey olmustu ..İşte kalbimde ne oldugunu ozaman o an
anlamıştım ya ..Hemen yukarı kostum kalbim korkuyla carpıyodu
...Korkarak sordum Eflaya bişeymi oldu ??..S-Hayır ama olabilir heran
onu kaybedebilirim ....''Agalamaya başladı evet ağlıyordu onun
ağladığını ilk defa görüyürdum ...Ogünden sonra kalbim o kadar acıdıktan
sonra korktum ..SeungRiyi görünce korktum ..Ben bunu yapamazdım Eflayı
sevecek kadar cesur değildim ama onu kayabedecek kadarda güçlü de
değildim ..O benimle olmasada yasamalıydı ..Ben ondan uzaklasmalıydım
...O andan sonra ondan kactım onu umursamıyormusum gibi davrandım ...Bi
taraftanda hastalıgı hakkında Efla hakkında arastırma yapmaya basladım
..Bulduklarım içimi acıtıyordu...Efla ailesini terk ederek Koreye
gelmişti ...Ailesi ona bakıyor fakat görüsmüyorlardı ...Buraya geldikten
1 buçuk yıl sonra kanser olmustu fakat ailesine bundan bahsetmemiş gibi
gözüküyordu ..Bir taraftanda donör aramaya devam ediyordum
...Hastanelere basvuran gönüllülerin sayısı cok azdı sadece Korede değil
tüm dünyada böyledi ...Fakat araştırmayı derinlestirdikce parayla
gönüllü olanların oldugunu ögrendim ..Menajerim yardımıyla aramaya
basladık okadar uzun bir sürectiki her gün bekliyordum ...Haftalar sonra
G.D.'den bi telefon aldım hastaneye Eflayı ziyarete gidiyorlardı
benimde gelmemi istediler içim gidiyordu gitmek için yinede hayır dedim
....Bi kac saat sonra aradım ne yaptıklarını sormak için arıyordum baska
bi nedeni yoktu ...Ama umutlanıyordum belki Eflanın sesini duyabilri
yada arada kahakasını ...G.D. teli actı -T.O.P suanda konusamıycam Efla
bayılmıs ve Seungri etrafta yok ...T.O.P-Efla bayıldımı tamam bekleyin
beni hemen geliyorum ...Arabadaydım zaten hızla hastaneye gittim ..Grup
kapının önündeydi ...G.D.-SeungRiyi bekliyoruz belki gelir telefonunuda
acmıyor ...T.O.P-Seyy Efla nasıl nerde G.D.-İyi odaya aldılar
..T.O.P.-Tamam ben bi içeriye bakıym belki Seungri ordadır G.D.-Biz
baktık yok ...Derken ben içeri kosmaya baslamıstım bile merdivenleri
hızla cıktım ..Odasının kapısı acıktı ..İleredim bembeyazdı öylece
uyuyordum ..Yüzünde cok acı cekiyormus gibi bi ifade vardı ...Yüreğim
parcalandı ..-Keske acılarını dindirebilseydim ...Yada o acıları ben
cekseydim ama sen böyle olmasaydın ....Efla beni duymuyorsun belki ama
seni unutmadım..Ben sanıyordumki kalbim yanına geldiğimde daha hızlı
carpıyor okadarki sesini baskalarının duymasında korkuyordum o yüzden
gidiyordum sana yaklasmaya korkuyordum ...Ama sensizkende kalbimi
duyamıyordum sanki atmıyor gibiydi ..Ancak artık farkına varıyorum
..Sanırım kalbim sende kaldı Efla ..Ve o hızlı atanda benim kalbim değil
ikimizin kalbimiz ...Yanında kalabilmeyi ve kalplerimizin sesini
dinlemeyi cok isterdim emin ol dünyadaki herşeye değişirdim ...Ama
yapamam sanırım SeungRi seni cok seviyor bakıslarını gördüm bunu ona
yaparsam yasayamam o yüzden senden nefret etmek zorundayım ...Seni
normal bir arkadas olarak bile göremem Efla seni okadar cok seviyorumki
elimden sadece nefret ediyormusum gibi davranmak geliyor ..Ozmn belki
seni unuturum ....Bunları ona ancak uyurken söyleyebilirdim diğerine
gücüm yetmezdi ..Ayagı kalkdım gözlerimi sildim ve dısarı cıktım
....Grup beni bekliyordu ...G.D.-Bulamadın dimi biz bakmıstık sana
söyledik ..Neyse hadi gidelim artık belki eve gitmistir ...T.O.P-Tamam
gidelim ...Arabaya bindik ..Giderken bi kalabalık gördük ..Fanlar
SeungRinin etrafını sarmıslardı onu arabaya adlık öyle bitkin
görünüyorduki ..Elinde bi defterle şal vardı galiba Eflanındı
...umursamaz bi tavır takındım ...SeungRi olanları anlatıyordu ...S-Cok
yorgun oldugu için bünyesi zayıflamıs T.Y.-O elindeki ne ...S-Salını
almaya gitmistm odasına o arada bayıldı bende kaldı şalı hala Efla
kokuyor :(T.O.P-Yani hastane kokuyor ... dedim içim acıya acıya..Öyle
bir baktıki bana öyle büyük bir nefretle baktıki korktum onu öylesine
koruyorduki kıskandım ..kendimi onun yerine koymadan edemedim ..Eflaya
sahip olmanın nasıl birşey oldugunu hayal ettim ama yapmıycaktım
....S-T.O.P abi seni rahatsız eden bişeymi var ?T.O.P-Evet var hasta
olan ve ölme ihtimali olan bi kıza bukadar baglanmamalısın her gün onu
görmeye gitmekten vazgec ve unut onu ..Sanki kendim unutabilmiştim
...Kendi kendimi öldürmek istedim ..kendimden iğrendim bu sözleri
söyledğim için....Biranda üstüme atladı yapacak birseyim yoktu ..Bunları
hakettiğimi biliyordum ...Ancak sözleri yumruklarından daha cok acıttı
canımı ..S-Yani senin gibimi yapayım onu unutayımmı ..Ben ben onu asla
unutmam unutamam ama ama o seni untamıyor o kdar salak ki onu görmeye
gelmesen bile bahaneler uydurup duruyor sen onun sevgisi haketmiyorsun
....dedi ..Bu söylediklerinin hepsini biliyordum ...Ama baskasından
duymakla aynı sey değilmiş ...O an ateş ateş oldum yandım ...Kimse
anlayamadı ben o an ateş ateş öldüm ...-Arabayı durdurun inicem dedim
..Peşimden bagırıyordu ...

S-Hadi git kac tamammı Efladan kactıgın gibi kac ...Senin için yapıyorum
diye bagırmak istedim senin kalbin için yapıyorum bu kadar acıyı bu
yüzden cekiyorum diyebilme istedim ...Diyemedim öyle sokaklarda yürüdüm
....Aklımda Eflayla ilk bulusmamızda söylediği şiir vardı..Kendi
yazmıstı ..Burda nasıl yalnız kaldıgını sordugumda okumustu bana ;
^^~~Unutmalı insan, zamanı geldiğinde dünü ve bugünüToplamalı
değerlilerini bi valize yol olmalı sessizce ,Duyurmadan gitmeli
,Gözyaslarına akmasınlar diyeVe veda etmeli zor olsada
anılarınaGülümseyerek cıkmalı o kalbin kapısındanMutlu anıları
hatırlayarak .....^^Simdi bu siir bana yapacaklarımı anlatıyordu
....Aradaki zaman nasıl geciyordu biliyordum öylece bırakmıstım herseyi
konusmaya dokunmaya düşünmeye kokuyordum ....Aksamları gec geliyor
SeungRi ile karsılasmamaya calısıyordum .Fakat cok yogun olmaya
baslamıstık ..SeungRi bile Eflayı görmeye eski sıklıkla gidemiyordu cogu
zaman bu yüzden hırçın ve mutsuz oluyordu ...En sonunda dayanamadıgı bi
gün ilk eve gidip üzerini değiştircek sonrada Eflayı görmeye gidecekti
aradan 15 dk gecmistiki SeungRinin telefonu calmaya baslamasdı sanırım
onu stüdyoda unutmustu..hastaneden arıyorlardı düşünmeden actım ...Kadın
Eflanın hastaneden ayrılmak üzere oldugunu SeungRiye bunu söylemem
gerketigini anlatıyordu ..Telefonu kapatıp arabama bindim hastanenin
önüne geldiğimde Efla taksiye biniyordu onu takip ettim sonunda taksiden
indi bi eve girdi sanırsam bu onun yasıycagı evdi ..Aklıma SeungRi
geldi ...Ona söylemeliydim ..Eve dogru yol aldım yolda kız
arkadaslarımda biri aradı gecenlerde cantasını arabamda unutmustu ve onu
istiyordu ..Yoldan gecerken onu aldım cantası evdeydi ...Yol boyunca
hiç konusmadık yasadıklarımı yaptıklarımı düşünüyordum durumum okadar
acınasıydıki kendi halime gülmeye basladım ..Kız hiç bişe anlamamıstı
..Komiğine gitmiş olacakki oda gülmeye basladı ...Ancak gülerken
agladıgımı bende fark etmemişdim ...Evin önünde durdum ne oldugunu
anlamadan SeungRi üzerime saldırdı bagırıyordu neddiğini anlamıyordum
ama bu hali beni korkutmustu Efla gittiği için böyle davranıyordu ..Pek
sağlıklı görünmüyordu bende umursamazlık oyununa devam ettim ona hiç bir
sey söylememeye karar verdim...Sadece yalandan -Bunu yapam değmez
diyebildim ..Zaten sonrası yoktu ..Gözlerimi araladıgımda yatagımda
yatıyordum ...Çenem ağrıyordu yüzümün her tarafında bantlar vardı
..SeungRi beni cok kötü benzetmişti ...Dısardan sesler geliyordu
tartısıyorlardı galiba ...SeungRinin sesini duyunca odamdan cıkmadım
...Menajer ona bagırıp odasına yolladıgını duydum ..Sonra yanıma geldi
ve benim muhabirlere bi acıklama yapmam gerektyiğini söyledi ..Mecbur
yapmalıydım bu grubun geleceği için önemliydi...Onları ikna etmek
gercekten zordu ..Herseyi en ince ayrıntısan kadar sordular ..Bittiğinde
ise hiç gücüm kalmamıstı ...Bikaç günde toparlandım kendimi işime
vermeye calıstım fakat olmuyordu ...Her an Eflanın yanına gitmeyi ve
onun sağsalim oldugunu görmek istiyordum ..SeungRinin halide perişandı
sabah aksam demeden hasataneye gidiyor hemşirelere yalvarıyordu
..Sıcakta bırakılan buz parcası gibiydi ..gittikce eriyordu ..Bizaman
sonra benimle tartısmaktan bile vazgecti ...Artık onun haline
dayanamıyordum hem yerini bilseydi Efladan daha kolay haberim olurdu hiç
olmassa iyi oldugundan şüphe etmezdim ...Bi kac hafta sonra hastaneye
gittim ve hemşirelerden birinin eline Eflanın adresi yazılı kagıdı
tutusturdum ..Bunu yapması için onu ikna ettim sanslıydım hayranımdı ve
ikna oldu ..SeungRinin gelişini kagıdı alısını hemşireye nasıl tesekkür
ettiğini izledim ..küçük bir cocuk gibiydi ...Hemşireye birkez daha
tesekkür edip cıktı ...Hemşireye tesekkür edip bende cıktım ...O aksam
SeungRi geldiğinde cok mutluydu ..Calısmalara katılıyor Bir kac hafta
boyunca herseye hızlıca yapıp bitirmeye calısıyordu ..öylede
yaptıda..Onun sayesinde album beklediğimizden daha önce cıktı ...Ve
sonra SeungRi ortadan kayboldu ögrendiğime göre sehir dısında bi eve
yerlesmis yerinin bilimesinide istemiyordu...Emindim Eflanın yanına
gitmisti artık beraber mutluydular ...Bense cok gec olmadan donör
aramalarına hız verdim..Nekadar zaman gecti bilmiyordum ...Bi gün bi
telefon geldi aranan donör bulunmustu..Bu beni havalara ucurmaya
yetmişti ..SeungRiyi aramalıydım ..Ona söylemeliydim ..Telefonu
actıgında sesi ağlamaklı geliyordu telefonu kapamak üzeriydi....Efla ile
ilgili bişey oldugunu söyleyince sasırdı ...Nerede oldugunu söledi
...Hastanedeydiler hızla oraya gittim ..Eflayı birdaha görmek ne
muhtesemdi ...SeungRiyi doktoru cagırmaya yoladım bunu ilk olrak doktara
söylemeliydim ...Eflayla basbasa kaldım konusamıyordum gözlerimi ondan
kacırmaya calıstım ama gözleri beni kendine cekiyordu ...Kendimi
tutamadım gözlerine dalıp gittim ...SeungRinin geldigini sonradan fark
edebildim ..Doktora bu mutlu haberi verdiğimde adeta sevinçten ölücekti
EfLa ....Artık işim bitmişti gitmeliydi ama Eflaya veda edemezdim
...Cıkarken SeungRinin sesini duydum ...S--T.O.P Eflaya veda
etmiycekmisin ??...Bunu yapmak zorundamıydın ...Bu benim için gercekten
zordu ...T.O.P-Ahh ..Aklım tamamiyle baska yere gitmiş ,Efla görüşmek
üzere ...E-Bana veda etmene gerek yok birdaha görüşebileceğimizi
umuyorum ..Ve benim için yaptığın sey için cok tesekkür ederim
..Kendine iyi bak ...T.O.P-Evet tabi önemli değil görüşürüz ...Sende
kendine iyi bak ... O güzel gülüşlerinden bir tanesini sundu bana
..Doktorun yanına gittim donörün bilgilerini ve nezaman hastaneye
gelecegini söyledim işlemleri hallettikden sonra cıktım ...Biraz dolasıp
eve geldim SeungRiyi beklemeye basladım artık aramızdaki sorunu
halletmeliydik Efla iyilestiğinde beraber olacaklardı büyük ihtimal bu
sorunu aradan kaldırmalıydık ...Aksama dogru geldi ...S-Ben geldim,
acelem var ne konusmalıyız ?T.O.P-Tamam lafı uzatmıycam Eflayla olan
ilişkini ilk başlarda kabul etmemiş olabilirim ama sen benim küçük
kardeşimsin küs olmak bize göre değil hem artık Efla iyileşecek ..Bizde
barısmalıyız ...S-Evet bencede barısmalıyız ..Fakat eksik olan birseyler
var ve sen beni gercekten üzdün bunu düzeltmelisin ...T.O.P-Elimden
geleni yapacagım yeterki ne yapmam gerektigini söyle ...Ne isterse
yapıcaktım yeterki artık küs kalamayalım ....S-Biz Eflayla beraber
değiliz .T.O.P-Hı ? Diğilmisiniz ama sen onu ...Onlar birlikte
değilmiydi ama ben yanlıs anlamıs olamazdım ...SeungRi ona asıktı bu cok
acıktı ve Efla onu istiycekti buna emindim SeungRi hep yanındaydı
...S-Evet onu seviyorum ..Oda beni seviyor ama sadece arkadas olararak
..O aslında senden hoslanıyor ve seninde bunu bildiğine eminim
..T.O.P-SeungRi ....Bunu duymak hem beni cok mutlu etmişti hemde aklımı
karıstırmıstı ne yapmaya calısıyordu anlamıyordum ...S-Eğer eskisi gibi
olmamızı istiyorsan ...Efla ile ilgilen ona bak ona cok ama cok iyi bak ,
kardeşin olarak senden bunu istiyorum ..Çünkü onun bi arkadastan daha
çok sevdiği adama ihtiyacı var ....T.O.P-SeungRi sen eminmisin onu
gercekten o anlamda sevmediğine ...Bu soruyu soruyordum ama cevabını cok
iyi biliyordum ....S-Evet abi ..Eminim sende artık inan küçük kardeşin
büyüyor ve ne hissettiğini iyi biliyor ....*****Küçük kardeşim gercekten
büyüyordu ..Ne yaptıgını anlamıstım Eflaya deli gibi asıktı ama Efla
için kendinden vazgeciyordu ...Benim küçük kardeşim nasılda büyüdün öyle
..Bu kadar acıyla pişip nasıl olgunlastın ..Bu kadar acıyı benim
yüzümdenmi cektin ...Ama artık benimde gücüm yoktu ..Efla beni seviyordu
..Bunu duymasaydım gercekten emin olmasaydım bu oyuna devam edebilirdim
ama artık yapamazdım ..Beni sevdiğini bile bile ondan kacamazdım
..SeungRi bunu sana yapmanın cok haince oldugunu biliyordum ama beni
anlamalısın ...Ne olur beni affet ben Eflanın beni sevdiğini bile bile
ondan vazgecemem ..Ben senin kadar güçlü değilim ...Lütfen beni affet
...T.O.P-Tamam küçük kardeşim ona senin kadar iyi bakıcam ...dedim
...SeungRi arkasını döndüp giderken agladıgın emindim ...Bu beni cok
üzüyordu ama yapabileceğim hiç birsey yoktu ...Onun kalbinin bana ait
oldugunu bildiğim tüm oyunlar kendiliğinden son bulmustu ...


Yazan:Zeynep