6. BÖLÜM
"Yunho felaket bir baş ağrısı ile elini başına götürdü.
Gözünün önünde bir kız canlanıyordu. Uzun düz saçları olan dudakları
orantılı yüzü bembeyaz ama pürüzsüz bir kızdı. Başını biraz daha eğdi
ağrıya dayanamıyordu. Mika Yunho'nun acı çektiğini fark edince sakince
hareket etmeye zorladı kendini. Yunho'nun başını sıkıca tuttu. Yunho'nun
elide Mika'nın elinin üzerindeydi."Mika_:sakin ol. Ben buradayım
yalnızca dayan. Biraz dayan ne olur geçecek birazdan. Yunho_:Hmm...
Ben... Ben dayana- "Yunho birden olduğu yere bayıldı. Çok fazla ağrıyor
olmalıydı. Mika ayaklarından tutarak uzanmasını sağladı. O ayılana kadar
profesörü aradı."TaeWoon_:yobuseyo. Mika_:profesör. TaeWoon_:bir sorun
mu var Mika?Mika_:bay isimsizin bir anda başı ağrımaya başladı ve
bayıldı. TaeWoon_:pekala sakin ol. Ağrıya dayanamadığı için bayılmış
olmalı beyni bazı seyleri hatırlamaya çalışıyor o nedenle bırak uyusun.
Hiç bir sorun yok bu normal bir şey. Mika_:pekala Teşekkürederim
profesör. İyi geceler. TaeWoon_:iyi geceler Mika. Sende biraz dinlen.
Mika_:Tamam. "Mika telefonu kapatıp Yunho'nun üstünü örttü ve başında
beklemeye başladı. Profesör bilerek dinlenmesini söylemişti çünkü onun
adamın başında uyumadan bekleyeceğini biliyordu. Sadece şansını denedi
desek daha doğru olur çünkü Mika tamda profesörün düşündüğünü
yapmıştı...
•••••
"Mika sabah gözlerini açtığı zaman
Yunho oturmuş tv izliyordu. Mika üstünde ki pikeye baktı. Dün aksam
üstünde böyle birsey yoktu ki bununla bay isimsizin üstünü örtmüştü.
Koltukta oturmuş tv izlerken gördü onu Yunho'da uyandığını görünce
Mika'ya gülümsedi ve günaydın dedi."Yunho_:günaydın. Mika_:günaydın bay
isimsiz. Ve teşekkürederim. Yunho_:1 ismim Yunho. 2 ne için teşekkür
ediyorsun ki?Mika_:pikeyle üstümü ört- ne dedin sen!"Mika adının Yunho
olduğunu söylediğini duymuştu. Her şeyi hatırlıyormuydu yani? Ne kadar
çabuk. Farkında olmadan üzüldüğünü anladı Mika ama neden üzülüyordu ki
bu iyi bir haberdi.!"Yunho_:adımı hatırlıyorum. Adım Yunho. Mika_:buna
sevindim. Başka bir şey hatırlıyor musun?Yunho_:yalnızca bir kız
hatırlıyorum ama neyim olduğunu bilmiyorum. Mika_:başka?Yunho_:bu kadar.
Mika_:Buda iyi en azından adını hatırlıyorsun. Yunho_:evet artık bana
bay isimsiz demezsin umarım. Mika_:demem bay isi- yani Yunho demek
istedim. Neyse ben kahvaltı hazırlasam iyi olur acıkdın
degilmi?Yunho_:evet hemde çok. "Mika adını hatırlamasına sevinmişti ona
bay isimsiz demek hiç hoşuna gitmiyordu zaten. Adı Yunho'ydu. Ne kadar
güzel bir ismi vardı. Mika bu ismi sevmişti. Sofrayı hazırlarken bir an
Yunho'nun her şeyi hatırladığını düşünüp korktuğu aklına geldi. Neden
korkmuştu ki? Bilmiyordu. Arkasına dönüp Yunho'ya baktı. Yunho'da o
sırada ona bakıyordu. Onun ne kadar sevimli biri olduğunu düşünüyordu.
Ama hatırladığı diğer kız kimdi? Bilmiyordu. Peki bu kız neden ona tatlı
geliyordu? Bunu da bilmiyordu. Bakışları birbirlerini yakaladığı sırada
Mika gülümseyerek konuştu."Mika_:ağrın var mı?Yunho_:kolum ve
kaburgalarım ağrıyor biraz. Mika_:dün başının ağrısı ile fazla hızlı ve
dikkatsiz hareket ettin. Merak etme kahvaltıdan sonra ilaç vereceğim.
Yunho_:pekala. "Mika kahvaltıyı hazırladı. Ve sofraya oturdular. Yemek
yerken sohbet etmeye başlamışlardı."Yunho_:bugün işe gitmiyor
musun?Mika_:biraz geç gideceğim. Senin için evde tek kalmak sorun olmaz
değil mi?Yunho_:hayır beni düşünme sen işine bak. Mika_:zaten hemşire
gönderirler. Yunho_:hemşireye ihtiyacım yok. Gerçekten. Mika_:itiraz
istemiyorum. Tek başına yapamazsın. Yunho_:herkese karşı böyle
misin?Mika_:nasıl?Yunho_:kendinden başka herkesi düşünüyorsun. Dün
nişanlınla kavga ettin bugün benimle ilgileniyorsun. Üstelik benim
yüzümden kavga ettin. Ancak iki tarafıda kırmamak için kendini kırıyor
ve yaralıyorsun. Mika_:ben..."Mika ne diyeceğini bilemiyordu. Bunlar
beklemediği sözlerdi."Yunho_:neden herkesi bir kenara bırakıp kendi
kalbine bakmıyorsun?Mika_:sanırım anneme çekmişim. Oda böyle biriydi.
Herkesi önemserdi. Herkese yardım eder, herkesi severdi. Onlar ona
kötülük etse bile. Ama kendi kalbine hiç bakmadı. Yunho_:geçmiş zamandan
konuşuyorsun sanki?Mika_:annem 9 yıl önce kanserden öldü.
Yunho_:üzgünüm. Mika_:senin hatan değil ki. O başkalarını çok fazla
düşündü ve kendi hastalığını bile fark etmedi. Yunho_:sen bu yüzden mi
doktor oldun?Mika_:evet."bir an sustular. İkisi de birbirinin gözlerine
baktı. Yunho giderek yaklaşıyordu sanki Mika sessizliği bozan ilk kişi
oldu."Mika_:artık gitsem iyi olur. Sofrayı elleme sakın ve yalnızca
uzanıp dinlenmene bak. Ben hazırlanırken hemşirede gelir. "Mika
bakışlardan kurtulmak için hızlı hızlı konuşup odasına gitti. Kapıyı
kapattığı zaman kalbi yerinden çıkacak gb hissediyordu ve nefes
alamıyordu. Yunho masadan kalkıp koltuğa oturdu. Mika gittikten sonra
tuttuğu nefesini bıraktı. Onun bakışları Yunho'yu neden bu kadar
heyecanlandırmıştı ki? Mika üstünü giyinip salona geldi. Mutfaktan
ilaçları aldı."Mika_:iste ilaçların. İç ve biraz dinlen çok fazla tv
izlememeye çalış. Eğer sıkılırsan odanda kitaplık var hemşireye sana
kitap getirmesini söylebilirsin. Haa iste hemşirede geldi. "Mika Yunho
ilaçlarını içerken kapıyı açtı. Gelen tahmin ettigi gb hemşireydi.
Hemşireyi içeri davet edip yapması gerekenleri söyledi. Önü yeşil ve
kırmızı yazılı iki tane ilaç gösterdi. Digeri siyah yazılıydı. Onuda
diğer eline alarak konuştu."Mika_:ilaçları daha yeni verdim. Öğlen
yemeğinden sonra bu ikisini vereceksin. Buda günde bir defa ki az önce
icti bir daha verme. Fazla hareket etmesinede engel ol. Gerekirse
yemeğini falan sen yedir. Çünkü sol eli ile yemek yiyemiyor. Her 4
saatte bir beni mutlaka ara. Hemşire_:anladım efendim. "Yunho koltukta
otururken Mika hemşireye bir dizi şey sıralıyordu. Yunho dayanamayıp
araya girdi."Yunho_:hey onu korkutup kaçıracaksın Mika. Aksama sen
gelene kadar yaşayabilirim merak etme. Hadi işine git artık. Yoksa geç
kalacaksın. "Hemşire gülmemek için kendini zor tutuyordu. Hemşire bile
aralarında ki çekimi fark etmişti aslında ama onlar bir türlü kabul
etmiyordu. Mika ceketini ve çantasını alıp kapıya doğru
yöneldi."Mika_:pekala tamam gidiyorum. Aksama görüşürüz.
Yunho_:görüşürüz.
•••••
"Mika arabaya bindiği zaman
telefonunu aradı. Ama kendi arabasında kaldığı aklına gelmişti.
Hastaneye gitmeden yapması gerekenler vardı...
"Yunho felaket bir baş ağrısı ile elini başına götürdü.
Gözünün önünde bir kız canlanıyordu. Uzun düz saçları olan dudakları
orantılı yüzü bembeyaz ama pürüzsüz bir kızdı. Başını biraz daha eğdi
ağrıya dayanamıyordu. Mika Yunho'nun acı çektiğini fark edince sakince
hareket etmeye zorladı kendini. Yunho'nun başını sıkıca tuttu. Yunho'nun
elide Mika'nın elinin üzerindeydi."Mika_:sakin ol. Ben buradayım
yalnızca dayan. Biraz dayan ne olur geçecek birazdan. Yunho_:Hmm...
Ben... Ben dayana- "Yunho birden olduğu yere bayıldı. Çok fazla ağrıyor
olmalıydı. Mika ayaklarından tutarak uzanmasını sağladı. O ayılana kadar
profesörü aradı."TaeWoon_:yobuseyo. Mika_:profesör. TaeWoon_:bir sorun
mu var Mika?Mika_:bay isimsizin bir anda başı ağrımaya başladı ve
bayıldı. TaeWoon_:pekala sakin ol. Ağrıya dayanamadığı için bayılmış
olmalı beyni bazı seyleri hatırlamaya çalışıyor o nedenle bırak uyusun.
Hiç bir sorun yok bu normal bir şey. Mika_:pekala Teşekkürederim
profesör. İyi geceler. TaeWoon_:iyi geceler Mika. Sende biraz dinlen.
Mika_:Tamam. "Mika telefonu kapatıp Yunho'nun üstünü örttü ve başında
beklemeye başladı. Profesör bilerek dinlenmesini söylemişti çünkü onun
adamın başında uyumadan bekleyeceğini biliyordu. Sadece şansını denedi
desek daha doğru olur çünkü Mika tamda profesörün düşündüğünü
yapmıştı...
•••••
"Mika sabah gözlerini açtığı zaman
Yunho oturmuş tv izliyordu. Mika üstünde ki pikeye baktı. Dün aksam
üstünde böyle birsey yoktu ki bununla bay isimsizin üstünü örtmüştü.
Koltukta oturmuş tv izlerken gördü onu Yunho'da uyandığını görünce
Mika'ya gülümsedi ve günaydın dedi."Yunho_:günaydın. Mika_:günaydın bay
isimsiz. Ve teşekkürederim. Yunho_:1 ismim Yunho. 2 ne için teşekkür
ediyorsun ki?Mika_:pikeyle üstümü ört- ne dedin sen!"Mika adının Yunho
olduğunu söylediğini duymuştu. Her şeyi hatırlıyormuydu yani? Ne kadar
çabuk. Farkında olmadan üzüldüğünü anladı Mika ama neden üzülüyordu ki
bu iyi bir haberdi.!"Yunho_:adımı hatırlıyorum. Adım Yunho. Mika_:buna
sevindim. Başka bir şey hatırlıyor musun?Yunho_:yalnızca bir kız
hatırlıyorum ama neyim olduğunu bilmiyorum. Mika_:başka?Yunho_:bu kadar.
Mika_:Buda iyi en azından adını hatırlıyorsun. Yunho_:evet artık bana
bay isimsiz demezsin umarım. Mika_:demem bay isi- yani Yunho demek
istedim. Neyse ben kahvaltı hazırlasam iyi olur acıkdın
degilmi?Yunho_:evet hemde çok. "Mika adını hatırlamasına sevinmişti ona
bay isimsiz demek hiç hoşuna gitmiyordu zaten. Adı Yunho'ydu. Ne kadar
güzel bir ismi vardı. Mika bu ismi sevmişti. Sofrayı hazırlarken bir an
Yunho'nun her şeyi hatırladığını düşünüp korktuğu aklına geldi. Neden
korkmuştu ki? Bilmiyordu. Arkasına dönüp Yunho'ya baktı. Yunho'da o
sırada ona bakıyordu. Onun ne kadar sevimli biri olduğunu düşünüyordu.
Ama hatırladığı diğer kız kimdi? Bilmiyordu. Peki bu kız neden ona tatlı
geliyordu? Bunu da bilmiyordu. Bakışları birbirlerini yakaladığı sırada
Mika gülümseyerek konuştu."Mika_:ağrın var mı?Yunho_:kolum ve
kaburgalarım ağrıyor biraz. Mika_:dün başının ağrısı ile fazla hızlı ve
dikkatsiz hareket ettin. Merak etme kahvaltıdan sonra ilaç vereceğim.
Yunho_:pekala. "Mika kahvaltıyı hazırladı. Ve sofraya oturdular. Yemek
yerken sohbet etmeye başlamışlardı."Yunho_:bugün işe gitmiyor
musun?Mika_:biraz geç gideceğim. Senin için evde tek kalmak sorun olmaz
değil mi?Yunho_:hayır beni düşünme sen işine bak. Mika_:zaten hemşire
gönderirler. Yunho_:hemşireye ihtiyacım yok. Gerçekten. Mika_:itiraz
istemiyorum. Tek başına yapamazsın. Yunho_:herkese karşı böyle
misin?Mika_:nasıl?Yunho_:kendinden başka herkesi düşünüyorsun. Dün
nişanlınla kavga ettin bugün benimle ilgileniyorsun. Üstelik benim
yüzümden kavga ettin. Ancak iki tarafıda kırmamak için kendini kırıyor
ve yaralıyorsun. Mika_:ben..."Mika ne diyeceğini bilemiyordu. Bunlar
beklemediği sözlerdi."Yunho_:neden herkesi bir kenara bırakıp kendi
kalbine bakmıyorsun?Mika_:sanırım anneme çekmişim. Oda böyle biriydi.
Herkesi önemserdi. Herkese yardım eder, herkesi severdi. Onlar ona
kötülük etse bile. Ama kendi kalbine hiç bakmadı. Yunho_:geçmiş zamandan
konuşuyorsun sanki?Mika_:annem 9 yıl önce kanserden öldü.
Yunho_:üzgünüm. Mika_:senin hatan değil ki. O başkalarını çok fazla
düşündü ve kendi hastalığını bile fark etmedi. Yunho_:sen bu yüzden mi
doktor oldun?Mika_:evet."bir an sustular. İkisi de birbirinin gözlerine
baktı. Yunho giderek yaklaşıyordu sanki Mika sessizliği bozan ilk kişi
oldu."Mika_:artık gitsem iyi olur. Sofrayı elleme sakın ve yalnızca
uzanıp dinlenmene bak. Ben hazırlanırken hemşirede gelir. "Mika
bakışlardan kurtulmak için hızlı hızlı konuşup odasına gitti. Kapıyı
kapattığı zaman kalbi yerinden çıkacak gb hissediyordu ve nefes
alamıyordu. Yunho masadan kalkıp koltuğa oturdu. Mika gittikten sonra
tuttuğu nefesini bıraktı. Onun bakışları Yunho'yu neden bu kadar
heyecanlandırmıştı ki? Mika üstünü giyinip salona geldi. Mutfaktan
ilaçları aldı."Mika_:iste ilaçların. İç ve biraz dinlen çok fazla tv
izlememeye çalış. Eğer sıkılırsan odanda kitaplık var hemşireye sana
kitap getirmesini söylebilirsin. Haa iste hemşirede geldi. "Mika Yunho
ilaçlarını içerken kapıyı açtı. Gelen tahmin ettigi gb hemşireydi.
Hemşireyi içeri davet edip yapması gerekenleri söyledi. Önü yeşil ve
kırmızı yazılı iki tane ilaç gösterdi. Digeri siyah yazılıydı. Onuda
diğer eline alarak konuştu."Mika_:ilaçları daha yeni verdim. Öğlen
yemeğinden sonra bu ikisini vereceksin. Buda günde bir defa ki az önce
icti bir daha verme. Fazla hareket etmesinede engel ol. Gerekirse
yemeğini falan sen yedir. Çünkü sol eli ile yemek yiyemiyor. Her 4
saatte bir beni mutlaka ara. Hemşire_:anladım efendim. "Yunho koltukta
otururken Mika hemşireye bir dizi şey sıralıyordu. Yunho dayanamayıp
araya girdi."Yunho_:hey onu korkutup kaçıracaksın Mika. Aksama sen
gelene kadar yaşayabilirim merak etme. Hadi işine git artık. Yoksa geç
kalacaksın. "Hemşire gülmemek için kendini zor tutuyordu. Hemşire bile
aralarında ki çekimi fark etmişti aslında ama onlar bir türlü kabul
etmiyordu. Mika ceketini ve çantasını alıp kapıya doğru
yöneldi."Mika_:pekala tamam gidiyorum. Aksama görüşürüz.
Yunho_:görüşürüz.
•••••
"Mika arabaya bindiği zaman
telefonunu aradı. Ama kendi arabasında kaldığı aklına gelmişti.
Hastaneye gitmeden yapması gerekenler vardı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder