27 Mayıs 2011 Cuma

Bilinmeyen (8. Bölüm)

8. BÖLÜM

"Mika öğlen saatine kadar ordan oraya koşturup
durmuştu. Şimdi Siwon'a gidecekti. Odasına girdi önlüğünü çıkardı. Ve
hemen hastaneden çıktı. Arabaya atladığı gb Banpohan'a gelmişti. Siwon'u
özlediğini hisetti ve hiç kullanmadığı kadar hızlı kullandı. İçeri
girdiği zaman Siwon cam kenarında her zaman oturdukları masada oturmuş
Mika'yı bekliyordu. Mika ne konuşacağını merak ediyordu ama ondan önce
Siwon'a sarılıp üzgün olduğunu söylemek istiyordu. Ama Siwon
beklediğinden de soğuktu."Siwon_:hoş geldin. Mika_:fazla bekletmedim
değil mi?Siwon_:hayır bende daha yeni geldim. "Siwon fazla soğuktu. Mika
buna anlam veremedi. Kavga bile etseler hep birbirlerine sarılıp her
şeyi geride bırakıp yollarına devam ederlerdi. Siwon Mika'nın
sandalyesini oturması için çekerken Mika bunları düşünüyordu. Ve daha
fazla dayanamayıp konuşmaya başladı."Mika_:benimle konuşmak istediğin
ne?Siwon_:önce yemek yiyelim onun acelesi yok. Tabi senin acelen
varsa?Mika_:hayır yok. Ben sadece ne konuşacağımızı merak ettim. Bu
soğuk tavırların beni endişelendiriyor. Siwon_:Seni endişelendiriyor
mu?Mika_:evet. Yunho'nun benimle kalmasına kızdığını biliyorum. Ama
yalnızca bir hasta benim zarar verdiğim bir hasta ona yardım edip
iyileşmesini sağlamak istiyorum. "Mika bunları söylerken kendini
rahatsız hisetti sanki sol yanı ağrıyordu."Siwon_:adını hatırlamadığını
sanıyordum. Mika_:bu sabah ismini hatırladı. Ama konu bu değil konu sen
ve ben!Siwon_:ben üzgünüm bu kadar soğuk davranmak istemedim. Evet sana
çok kızdım ama ne kadar iyi niyetli olduğunu ve ona yardım etmek
istediğini biliyorum. Şeyy aslında..."Siwon Mika'yı yüzük takmak için
buraya çağırmıştı. Nişanlılardı ancak henüz bir yüzükleri yoktu. Siwon
cebinden yüzükleri çıkaracakken Siwon'un cebi çaldı."Mika_:açmayacak
mısın?Siwon_:hemen dönerim. "Siwon masadan kalkıp bir kaç adım ötede
telefon ile konuşmaya başladı. Biraz konuştuktan sonra kapattı ve masaya
geri geldi."Mika_:bir sorun yok değil mi?Siwon_:önemli bir şey değil
ajanstan arıyorlar. Mika_:iyi. Siwon_:en son şey diyordum...Mika_:Seni
dinliyorum. "Siwon elini tekrar cebine götürdü ve yüzüklerin olduğu
kutuyu çıkarıp Mika'ya uzattı. Mika şaşkın bir sekilde bakıyordu. Siwon
kutuyu açtı."Siwon_:nişanlıyız ancak bir yüzüğümüz bile yok. Düşündüm de
eğer istersen artık yüzük takalım. "Mika şaşırmıştı. Seviniyordu ama
bir yandan üzülüyordu. İçi hiç rahat degildi. Neden bilmiyordu. Tam
birsey söylemek isterken Siwon'un telefonu yine
çaldı."Mika_:ben-Siwon_:devam et lütfen. Mika_:önemli olabilir.
Siwon_:izninle. "Siwon isteksizce telefonunu çıkardı. Ve kimin aradığına
baktı."Siwon_:arayan profesör TaeWoon. Mika_:Açsana. Siwon_:yobuseyo.-
Evet burda.- Bir sn veriyorum.- Seninle konuşmak istiyor. Mika_:evet
profesör bir sorun mu var?TaeWoon_:Mika Yunho'yu hastaneye getiriyorlar.
Hemşire ambulanstan aradı. Yunho kafasını yere çarpıp bayılmış.
Mika_:neee! Hemen geliyorum profesör. "Mika telefonu hızla kapatıp
Siwon'a uzattı. Ve eşyalarını alıp kalkarken Siwon'un sorusuna cvp
verdi."Siwon_:sorun ne?Mika_:Yunho kafasını çarpıp bayılmış şimdi
hastaneye götürüyorlar. Üzgünüm Siwon hemen gitmem gerek. "bir şey
söylemek isterken elindeki yüzüğe baktı ancak Mika çoktan kapıya doğru
ilerlemeye başlamıştı. Yüzükleri cebine atıp peşinden gitti."Siwon_:ama?
Dur bekle bende geliyorum. Mika_:acele et. "Siwon'u şoförü getirmişti.
Ona gitmesini söyleyip Mika'nın arabasına bindi. Mika arabayı o kadar
hızlı ve telaşlı kullanıyordu ki Siwon onu ilk kez böyle görüyordu.
Hastaları için hep telaşlanırdı ama bu kadarı fazlaydı. Siwon Yunho'yu
kendisi yaraladığı için bu kadar telaşlandığını düşünmek istedi. Başka
bir şey düşünmek istemiyordu.

•••••

"hemşire yiyecek
birseyler hazırlarken Yunho Mika'nın odasına girmişti. Etrafı inceliyor
ona birseyler hatırlatmasını bekliyordu ama aslında sadece Mika'nın
odasını görmek istiyordu. Bunu kendine itiraf edemiyordu. Dolabın kapağı
açıktı. İçine bakmak isterken dolabın üstünde ki karton dikkatini
çekti. Üstünde Mika yazıyordu. Kutuya bakması yanlıştı ama merak
ediyordu. Ama bakamadı. Hemen yerine koyup odadan çıktı. Bu kez banyoya
girdi. Değneklerle yürümek çok zordu. Banyoda ellerini yıkadı ve yere
biraz su damlattı. Değneklerle yürümek zor olduğu gb elini yıkamakda
zordu. Islak yere bastı ve değnek kayarken Yunho dengesini kuramadı ve
başını lavaboya çarpıp bayıldı. Hemşire gürültüye gelmişti ama artık çok
geçti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder