Bölüm 35 ~ Minwoosus Günler ~ Herkes ayrildi bir ben
odamada yanliz halen cizim yapiyordum, saat 21.00 olmusdu ama eve
gitmeyi birtürlü istemiyordum, evde beni yanlizlik bekliycekti bundan
cok korkuyordum. Uzun zaman sonra gene yanliz olacaktim, Minwoo yanimda
olamiyacakti. Nasil ona bukadar alisa bilmisdim, buna nasil izin
vermisdim. Yaklasik 12 saatden fazla cizim yapmisidim, artik gözlerim
agrimaya baslamisdi ama bunu yapmak beni birazda olsa oyaliyordu. En
Önemlisi beni yanlizlikdan oyaliyordu. Minwoonun yoklugunu fazla düsünme
firsatim olmuyordu. Minwoo yaninmdan ayrildikdan sonra ne olmusdu
bunlari gene düsünmeye basladim, is yerime girdim ve herkes beni gülen
bir yüzle karsilamisdi ve tabiki NaBoride ordaydi beni bekliyormusdu.
Ellerinde Cizimler vardi bana dogru geldi ve sarildi, bunu
beklemiyordum, daha onu sadece 3. görüsümdü ama sanki yillardir
arkadasmisiz gibi icden sarildi bana. Sonunda geldin Sevda umarim cok
güzel beraber calisiriz. Beraber calismak mi diye sordum, yanima
patronum gelmisdi ve NaBori ile beraber Kiyafetleri tasarlamami istedi
benden ikimize bu önemli sorumlugu vermisdi, buna NaBori cok sevinmisdi
anlasilan ben de kabul ettim aslinda güzel olur diye düsündüm, en
azindan is yerimde yanliz olmiyacaktim. Onunla ayni odayi paylasacaktik,
odamiza girdik ve benim masamda kocamana bir Lalebuketi vardi, NaBori
bana bakarak gülümsiyordu umarim Laleleri seversin ben cok sevdigim icin
bunlari aldim nasil beyendinmi diye sordu, cok tesekkür ettim ve basimi
onaylarcasina eydim. Aramiza hosgeldin Sevda seninle calismayi cok
istemisdim, senden cok sey duydum ve gördüm, sen burda ünlü birisin
dedi. Nasil yani diye sordum ünlümü? Senin Türkiyedeki patronun senden
cok memnundu ondan en iyi iscisini Koreye göndermesini istedik ve o
sadece senin bunu yapa bilecegini söyledi ve seni önerdi. Eskiden
tasarladigin kiyafetlerini takip etmeye basladik ve dogruyu söylemek
gerekirse hepimiz bayildik, gercekten cok güzel tasarliyorsun, kendine
has bir stilin var, cok farkli ve havali, korede cok tutula bilecek bir
stil bu, dogruyu söylmek gerekirse senin yaninda benim cizimlerim sönük
kaliyor bunlari derken sakacikdan dudaklarini büzdü. Birden ciddilesdi
ve konusmaya devam etti, ama bu son bir yilda kiyafetler tasarlamadin
degilmi, kocaman gözlerle bana bakarak, en son defilen bir sene
evveliydi sanirsam evet evet yanlis hatirlamiyorsam en son bir sevene
evveli olmasi lazim, peki neden devam tasarlamadin birsey mi oldu. Hatiralarim
canlandi, gecmise gitmisdim, evet Keremim öldükden sonra defilelere
katilmadim, cizimlere bir müddet ara vermisdim, dogru düzgün cizim bile
yapamiyordum. Bunlari düsününce ayakda zor duracagimi hissetim ve
Sandalyeme oturdum, sol yanim gene agrimaya basladi, gene Keremimi
düsünüyordum gene o bir seneyi düsünüyordum ve bu bana aci veriyordu,
NaBorinin sorusunu tam cevapliyacktim ki birden parmagim daki yüzügümü
fark etti ve heycandan vay canina hem güzelsin hem isinde iyisin hemende
nisanlisin demek, bende halen benim beyaz atli prensimi bekliyorum ama
bir türlü gelmiyor, acaba yolunu mu sasirdi dogrusu merak ediyorum diye
güldü, nekadar sanslisin Sevda dogrusu seni kiskandim simdi diyerek
yüzügümü gösterdi parmagi ile. Sol yanimdaki agri dayanilmaz olmaya
baslamisdi, nefesimi zor aliyordum elimi kalbime koydum ve sikica aciyi
tutarcasina tutmaya calisdim. Cok aciyor diye bildim sadece, neden gene
aciyordu, neden simdi bu aciyi tatmak zorundaydim ve Minwoonun yanimda
olmasini cok istedim, benim yanimda ilacim yokdu o uzaklara gitmisdi
benimle ayni sehirde bile degildi suan. Neden neden simdi gitmek
zorundaydi, tam yüzügümü cikarmak istedigimde, tam herseyi yavas yavas
unuta bildigimde neden is yerinde sorun cikmisdi. Göz yaslarimi tutmaya
calisdim ilk is günümde aglamak istemiyordum. Nefesimi tutum ve acinin
gecmesini bekledim, NaBori hemen yanima geldi ve omzundan tuttu, iyi
olup olmadigimi sordu, üzgün ve endiselenmisdi, bembeyaz oldun Sevda
yoksa yanlis birsey mi dedim diye telaslandi. Hastamisin Sevda konus
lütfen, beni duya biliyormusun. Bütün gücümü topladim ve kisik bir sesle
konusmaya calisdim, ben Nisanli degilim NaBori, yani Nisanliydim ama
artik degilim bir sene eveli Nisanlimi bir trafik kazasinda kaybetim,
onu sonuza dek kaybettim diye düzelttim. Bana bu soruyu sordugu icin
üzülmüsdü sanki hüzün kaplamisdi o nesli NaBoriyi, kendine kiziyordu,
salak NaBori neden sordum bunlari neden cok merakli biriyim ben, herseye
burnumu sokmak zorundamiyim diye kiziyordu kendine. Gercekten üzgünüm
Sevda ben bunlari bilmiyordum canim, yani nisanlini kaybettiginden
haberim yoktu ve onun yüzünden cizimlerine de ara verdiginden, gercekten
üzgünüm. Senin sucun yok dedim, onu unutmaya calsidim o yüzden
cizimlerimi devam edemedim ama isimi asla birakmadim, eskisi gibi aktiv
olmadim bu bir gercek hayir daha dogrusu olamadim, onu birtürlü
unutamadim cünkü. Neler diyordum ben, neden gene Keremim hakinda herseyi
anlatiyordum, ne güzel onu unutmaya calismisdim ve basarmak üzereydim
ama simdi Minwoo gidince Kalbimde kocaman bir bosluk olusmusdu ve
heryanima karanlik cükmüstü. Minwoo cabuk gel lütfen beni yanliz birakma
dedim icimden. NaBorinin eli halen umuzumdaydi, hersey iyi olcak merak
etme, zaman herseyin ilacidir lütfen üzülme, bak artik Koredesin burda
hersey mümkün ve seni yeni bir hayat bekliyor dedi. Artik calismam
lazimdi bunu biliyordum bukadar üzüntü yeterdi, bukadar keder bu günlük
yeterdi, kendimi toparlamaya calisdim ve ona bakarak zorla gülümsedim,
hersey iyi olacak benim ilacim yakinda gelecek dedim, NaBori bunu
anlamamisdi ve kocaman bir soru isarti vardi yüzünde, cizimlerimi
cantamdan cikardim ve ona gösterdim, gözleri sanki yerinden cikacak gibi
olmusdu, cok sasgin ve heycanli bir sekilde, bunlari sen mi yaptin
dedi, evet beyendin mi diye sordum ona, beyenmek mi bayildim partonda
bayilacak süpersin gercekten, seninle calismak bir onur Sevda dedi ve
cizimleri patronumuza göstermek icin odadan ayrildi. Derin nefes alip
kendimi toparladim ve bütün gün kendimi cizimlerime verdim. Bütün Gün
NaBori ile yeni tasarim hakkinda konusduk ve cizimler yaptik. Kocaman
atolyede yanlizdim, arik evime gitmem lazimdi bunu biliyordum ama
ayaklarim eve gitmek istemiyordu, evde beni yanlizlik bekliyecekti, o
yanlizlikdan korkuyordum. Cizimlerimi topladim ve masamdaki lamabami
kapadim ister istemez ve is yerimden ayrildim. Eve gitmeden önce
alisveris yapmak istedim, eger kendimi yorarsam ozaman hemen uyuya
bilirdim ve böylelikle geceyi cabuk atlata bilirdim ve Minwoonun gelmesi
icin bir gün azalacakti. Dakikalari sayiyordum sanki bu duygu cok
degisikdi. Is yerinde bugün yasadigim aciyi unutmak istiyordum, bir
taksi tutup evimin yakinlarindaki markete gittim, alisversimi yapmak
istiyordum. Saat 21.30 olmasina ragmen market kalabalikdi ve herkes bir
kosusdurma icerisindeydi. Herseyi yavas yavas almak istiyordum ve
raflara teker teker bakiyordum böylelikle evde yanliz kalacagim zamanini
azalta bilirdim ama hic fayda etmedi aksine zaman sanki daha da yavas
akmaya baslamisdi. Sonunda alisverisimi bitirmis ve ellerimde torbalar
ile evime dogru yavas adimlarla yörüme baslamisdim. Aklimda hep Minwoo
vardi, onunla markete karsilasmisdik bana evime kadar eslik etmisdi,
onunla karsilasmam gercekten kaderdi, o benim Kaderimdi, bunu düsününce
dudaklarim biraz yukariya dogru ciktigini fark ettim, yani gülümsüyordum
bu düsüncede onun benim Kaderim olmasi gercekdende hosuma gidiyordu.
Onunla gecirdigim anilarimi düsününce de neseleniyordum. Anilar onunla
gecirdigim anilar, Allahim Minwooyu cok özlemisdim, onu görmeyeli sadece
12 saat olmusdu ama yinede onu özledigimi Kemiklerime kadar hissede
biliyordum. Yanimdan ayrildikdan sonra biraktigi Kalbimdeki boslugu
hissediyordum, sanki birsey eksilmis gibi, sanki öenmeli bir seyi
kaybetmisgibi bir bosluk vardi kalbimde. Onun kalbime ve ruhuma
biraktigi bosluk, Keremimin boslugu gibi degildi, bu bosluk bana aci
vermiyordu sadece, hayir onun gelemsini deli gibi bekliyordu ve gelince
bu boslugu doldurcagini biliyordu kalbim sanki. Ondan hala bir haber
alamamis ve ben onu da aramamisdim, kendimi calismaya verdigim icin onu
yoklugunu unutmak istedigim icin onu aramayi ve onunla konusmayi bile
unutmusdum. Bunlario düsünürken birden Cebtelefonum caldi hemen kalbim
deli gibi atmaya basladi, arayan Minwooydu, sanki yanimdaymis gibi deli
gibi atiyordu kalbim, onun sesini gene duya bilecektim. Hemen torbalari
yere biraktim ve telefonu actim, adimi seslendi kalbim yerinden
firliyacakti sanki. Sevda, Sevda beni duyorsmun, alo aloooo. Beni
ariyordu, neden böyle heycanlanmisdim, sanki onun sesi bana gene yasama
ve dayanma gücü vermisdi, bugün yasadigim acimi dindirmisidi onun sesini
duyunca, ona cok baglanmsidim bunu bugün daha iyi anlamsidim. Cevap
vermelyidim halen adimi cariyordu, efendim dedim, cok sükür sana ulasa
bildim, gercekten kusura bakma seni hep aramak istedim ama burada
telefonhatlari ölmüsdü ve daha yeni acildi, demek ondan beni
ariyamamisdi Minwoo, buna sevinmisdim. Yolcuglun nasil gecti diye sordum
hemen anlatmaya basladi, hersey ters gitmis arabalari bozulmus yolda ve
2 saat tamircinin gelmesini beklemisler ve Busana vardiklarinda diger
iscilere tartismis bol bol. Heycanli bir sekilde anlatmaya devam
ediyordu. Nasil olur da insan bu dosayayi kaybeder Sevda, ona biz 10
ayimiz vermisdik, gece gündüz demeden o proje icin calismisdik ama bu
salaklar o dosyayi kaybetmisler ama ben aklillik ettip hepsini
kopyalamisidim, yani sorun cözülmek üzere, sirf bir kac degisklikler
yapilmasi lazim. Bunu duyunca cok sevinmisidim, yani daha cabuk gele
bileceksin diye atladim hemen heycanli bir sekilde, heycanlandigimi fark
etti ve sesinin neselendigini anladim. Beni cok mu özledin diye sordu,
düsünmeden seni cok özledim dedim, sen yanimda olmayinca birsey eksik
oluyor, korkuyorum Minwoo. Korkmak diye sordu busefer endiselenmisdi
hemen düzeltmem lazimdi ona anlatmak istemiyordum cünkü, onu
endiselendirmek istemiyordum. Sey yani demeden lafa atladi, neden
korkuyorsun Sevda bir sey mi oldu yoksa is yerinde bir sorun mu var
lütfen anlat bana. Birsey olmadi diye yalan söyledim, lütfen cabuk gel
sana ihtiyacam var, ilacima ve güvenilir Limanima ihtiyacim var ama bunu
ona söyliyemezdim onun devam calismasi lazimdi bunu biliyordum. Hayir
diye düzeltim, herkes bana cok iyi davrandi ve NaBori ile arkadas bile
olduk dedim, sesimin neseli cikmasi icin cok ugrasdim. Rahatlamis gibi
buna sevindim, peki simdi nerdesin diye sordu, eve dogru gidiyorum
alisveris ettim, isden yeni ciktim dedim. Sasirmisdi, neden bu saate
kadar iste oldugumu sordu bende yeni tasarimlar yaptim dedim, bunlari
konusurken yere biraktigim torbalarai ellime aldim ve bir yandan eve
yürüyor bir yandada onunla sohbet ediyordum. Sanki hersey normaldi,
acilarim yok olmusdu. Onunla sohbet edebildigim icin ve sesini
duyabildigim icin mutluydum. Bana söz verdigi gibi hergün
ariyordu ve aksamlari saatlerce konusuyorduk. Sabahlari isimle
mesguldüm. Baya yogun calismisdik su gecen 5 gün boyunca. Yarin hafta
sonuydu ve Minwoo hafta sonuda gelemiyecegini söylemisdi gecen aksam.
Minwooyu cok özliyordum bunu her gecen gün daha iyi anliyordum ve onu
görme arzum her gecen gün artiyordu. O gelince yüzügümü cikaracaktim
buna kararliydim, sirf onun gelmesini beklelmem lazimdi ve yakinda
gelecekdi. Ama o yanimda olmayinca ve sesini duymayinca tüm korkularim,
endiselerim ve acilarim geri geliyordu. Ona gercekten ihtiyacim vardi.
Bugün herkes isden eve erken gide bildi cünkü bu son 5 gün cok
calismisdik. Patronumuz haftasonunda bol bol dinlemesini istedi
böylelikle yeni haftayi daha direncli baslaiya bilirmisiz ve haftaya
baya yogun gececegini belirtti. Herkes eve gittigi icin bende mecburen
istemeyerkten erkenden eve gitmem lazimdi ama evde beni yanlizlik
bekliyordu ve üstüne Minwoodan bugün hic haber alamamisdim. Beni neden
aramamasdi bugün, acaba gene toplantisimi vardi yoksa gene arazi bakmaya
mi gitmisdi, endiselenmeaye baslamisdim ve onu eve giderken aramak
istedim, ama telefonunu acmiyordu bir daha denedim ve busefer telefonu
kapaliydi, mutlaka bir sebebi olmasi lazimdi yoksa beni arardi, ama onun
sesini duymak istiyordum onu özliyordum. Bu düsüncelrele otobüsden
indim ve evime dogru yürümeye basladim. Aklim halen Minwoodaydi acaba
simdi ne yapiyor dedim. Evimin kapisina yaklassiyordum ve halen kendimle
konusmaya devam ediyordum gene yanlizlik seni bekliyor, gene bu gece
yanliz olcaksin. Minwoo seni cok özledim, neden telefonlarina cevab
vermiyorsun dedim ve evime dogru baktim. Kapimin önündeki de
kimdi....................
odamada yanliz halen cizim yapiyordum, saat 21.00 olmusdu ama eve
gitmeyi birtürlü istemiyordum, evde beni yanlizlik bekliycekti bundan
cok korkuyordum. Uzun zaman sonra gene yanliz olacaktim, Minwoo yanimda
olamiyacakti. Nasil ona bukadar alisa bilmisdim, buna nasil izin
vermisdim. Yaklasik 12 saatden fazla cizim yapmisidim, artik gözlerim
agrimaya baslamisdi ama bunu yapmak beni birazda olsa oyaliyordu. En
Önemlisi beni yanlizlikdan oyaliyordu. Minwoonun yoklugunu fazla düsünme
firsatim olmuyordu. Minwoo yaninmdan ayrildikdan sonra ne olmusdu
bunlari gene düsünmeye basladim, is yerime girdim ve herkes beni gülen
bir yüzle karsilamisdi ve tabiki NaBoride ordaydi beni bekliyormusdu.
Ellerinde Cizimler vardi bana dogru geldi ve sarildi, bunu
beklemiyordum, daha onu sadece 3. görüsümdü ama sanki yillardir
arkadasmisiz gibi icden sarildi bana. Sonunda geldin Sevda umarim cok
güzel beraber calisiriz. Beraber calismak mi diye sordum, yanima
patronum gelmisdi ve NaBori ile beraber Kiyafetleri tasarlamami istedi
benden ikimize bu önemli sorumlugu vermisdi, buna NaBori cok sevinmisdi
anlasilan ben de kabul ettim aslinda güzel olur diye düsündüm, en
azindan is yerimde yanliz olmiyacaktim. Onunla ayni odayi paylasacaktik,
odamiza girdik ve benim masamda kocamana bir Lalebuketi vardi, NaBori
bana bakarak gülümsiyordu umarim Laleleri seversin ben cok sevdigim icin
bunlari aldim nasil beyendinmi diye sordu, cok tesekkür ettim ve basimi
onaylarcasina eydim. Aramiza hosgeldin Sevda seninle calismayi cok
istemisdim, senden cok sey duydum ve gördüm, sen burda ünlü birisin
dedi. Nasil yani diye sordum ünlümü? Senin Türkiyedeki patronun senden
cok memnundu ondan en iyi iscisini Koreye göndermesini istedik ve o
sadece senin bunu yapa bilecegini söyledi ve seni önerdi. Eskiden
tasarladigin kiyafetlerini takip etmeye basladik ve dogruyu söylemek
gerekirse hepimiz bayildik, gercekten cok güzel tasarliyorsun, kendine
has bir stilin var, cok farkli ve havali, korede cok tutula bilecek bir
stil bu, dogruyu söylmek gerekirse senin yaninda benim cizimlerim sönük
kaliyor bunlari derken sakacikdan dudaklarini büzdü. Birden ciddilesdi
ve konusmaya devam etti, ama bu son bir yilda kiyafetler tasarlamadin
degilmi, kocaman gözlerle bana bakarak, en son defilen bir sene
evveliydi sanirsam evet evet yanlis hatirlamiyorsam en son bir sevene
evveli olmasi lazim, peki neden devam tasarlamadin birsey mi oldu. Hatiralarim
canlandi, gecmise gitmisdim, evet Keremim öldükden sonra defilelere
katilmadim, cizimlere bir müddet ara vermisdim, dogru düzgün cizim bile
yapamiyordum. Bunlari düsününce ayakda zor duracagimi hissetim ve
Sandalyeme oturdum, sol yanim gene agrimaya basladi, gene Keremimi
düsünüyordum gene o bir seneyi düsünüyordum ve bu bana aci veriyordu,
NaBorinin sorusunu tam cevapliyacktim ki birden parmagim daki yüzügümü
fark etti ve heycandan vay canina hem güzelsin hem isinde iyisin hemende
nisanlisin demek, bende halen benim beyaz atli prensimi bekliyorum ama
bir türlü gelmiyor, acaba yolunu mu sasirdi dogrusu merak ediyorum diye
güldü, nekadar sanslisin Sevda dogrusu seni kiskandim simdi diyerek
yüzügümü gösterdi parmagi ile. Sol yanimdaki agri dayanilmaz olmaya
baslamisdi, nefesimi zor aliyordum elimi kalbime koydum ve sikica aciyi
tutarcasina tutmaya calisdim. Cok aciyor diye bildim sadece, neden gene
aciyordu, neden simdi bu aciyi tatmak zorundaydim ve Minwoonun yanimda
olmasini cok istedim, benim yanimda ilacim yokdu o uzaklara gitmisdi
benimle ayni sehirde bile degildi suan. Neden neden simdi gitmek
zorundaydi, tam yüzügümü cikarmak istedigimde, tam herseyi yavas yavas
unuta bildigimde neden is yerinde sorun cikmisdi. Göz yaslarimi tutmaya
calisdim ilk is günümde aglamak istemiyordum. Nefesimi tutum ve acinin
gecmesini bekledim, NaBori hemen yanima geldi ve omzundan tuttu, iyi
olup olmadigimi sordu, üzgün ve endiselenmisdi, bembeyaz oldun Sevda
yoksa yanlis birsey mi dedim diye telaslandi. Hastamisin Sevda konus
lütfen, beni duya biliyormusun. Bütün gücümü topladim ve kisik bir sesle
konusmaya calisdim, ben Nisanli degilim NaBori, yani Nisanliydim ama
artik degilim bir sene eveli Nisanlimi bir trafik kazasinda kaybetim,
onu sonuza dek kaybettim diye düzelttim. Bana bu soruyu sordugu icin
üzülmüsdü sanki hüzün kaplamisdi o nesli NaBoriyi, kendine kiziyordu,
salak NaBori neden sordum bunlari neden cok merakli biriyim ben, herseye
burnumu sokmak zorundamiyim diye kiziyordu kendine. Gercekten üzgünüm
Sevda ben bunlari bilmiyordum canim, yani nisanlini kaybettiginden
haberim yoktu ve onun yüzünden cizimlerine de ara verdiginden, gercekten
üzgünüm. Senin sucun yok dedim, onu unutmaya calsidim o yüzden
cizimlerimi devam edemedim ama isimi asla birakmadim, eskisi gibi aktiv
olmadim bu bir gercek hayir daha dogrusu olamadim, onu birtürlü
unutamadim cünkü. Neler diyordum ben, neden gene Keremim hakinda herseyi
anlatiyordum, ne güzel onu unutmaya calismisdim ve basarmak üzereydim
ama simdi Minwoo gidince Kalbimde kocaman bir bosluk olusmusdu ve
heryanima karanlik cükmüstü. Minwoo cabuk gel lütfen beni yanliz birakma
dedim icimden. NaBorinin eli halen umuzumdaydi, hersey iyi olcak merak
etme, zaman herseyin ilacidir lütfen üzülme, bak artik Koredesin burda
hersey mümkün ve seni yeni bir hayat bekliyor dedi. Artik calismam
lazimdi bunu biliyordum bukadar üzüntü yeterdi, bukadar keder bu günlük
yeterdi, kendimi toparlamaya calisdim ve ona bakarak zorla gülümsedim,
hersey iyi olacak benim ilacim yakinda gelecek dedim, NaBori bunu
anlamamisdi ve kocaman bir soru isarti vardi yüzünde, cizimlerimi
cantamdan cikardim ve ona gösterdim, gözleri sanki yerinden cikacak gibi
olmusdu, cok sasgin ve heycanli bir sekilde, bunlari sen mi yaptin
dedi, evet beyendin mi diye sordum ona, beyenmek mi bayildim partonda
bayilacak süpersin gercekten, seninle calismak bir onur Sevda dedi ve
cizimleri patronumuza göstermek icin odadan ayrildi. Derin nefes alip
kendimi toparladim ve bütün gün kendimi cizimlerime verdim. Bütün Gün
NaBori ile yeni tasarim hakkinda konusduk ve cizimler yaptik. Kocaman
atolyede yanlizdim, arik evime gitmem lazimdi bunu biliyordum ama
ayaklarim eve gitmek istemiyordu, evde beni yanlizlik bekliyecekti, o
yanlizlikdan korkuyordum. Cizimlerimi topladim ve masamdaki lamabami
kapadim ister istemez ve is yerimden ayrildim. Eve gitmeden önce
alisveris yapmak istedim, eger kendimi yorarsam ozaman hemen uyuya
bilirdim ve böylelikle geceyi cabuk atlata bilirdim ve Minwoonun gelmesi
icin bir gün azalacakti. Dakikalari sayiyordum sanki bu duygu cok
degisikdi. Is yerinde bugün yasadigim aciyi unutmak istiyordum, bir
taksi tutup evimin yakinlarindaki markete gittim, alisversimi yapmak
istiyordum. Saat 21.30 olmasina ragmen market kalabalikdi ve herkes bir
kosusdurma icerisindeydi. Herseyi yavas yavas almak istiyordum ve
raflara teker teker bakiyordum böylelikle evde yanliz kalacagim zamanini
azalta bilirdim ama hic fayda etmedi aksine zaman sanki daha da yavas
akmaya baslamisdi. Sonunda alisverisimi bitirmis ve ellerimde torbalar
ile evime dogru yavas adimlarla yörüme baslamisdim. Aklimda hep Minwoo
vardi, onunla markete karsilasmisdik bana evime kadar eslik etmisdi,
onunla karsilasmam gercekten kaderdi, o benim Kaderimdi, bunu düsününce
dudaklarim biraz yukariya dogru ciktigini fark ettim, yani gülümsüyordum
bu düsüncede onun benim Kaderim olmasi gercekdende hosuma gidiyordu.
Onunla gecirdigim anilarimi düsününce de neseleniyordum. Anilar onunla
gecirdigim anilar, Allahim Minwooyu cok özlemisdim, onu görmeyeli sadece
12 saat olmusdu ama yinede onu özledigimi Kemiklerime kadar hissede
biliyordum. Yanimdan ayrildikdan sonra biraktigi Kalbimdeki boslugu
hissediyordum, sanki birsey eksilmis gibi, sanki öenmeli bir seyi
kaybetmisgibi bir bosluk vardi kalbimde. Onun kalbime ve ruhuma
biraktigi bosluk, Keremimin boslugu gibi degildi, bu bosluk bana aci
vermiyordu sadece, hayir onun gelemsini deli gibi bekliyordu ve gelince
bu boslugu doldurcagini biliyordu kalbim sanki. Ondan hala bir haber
alamamis ve ben onu da aramamisdim, kendimi calismaya verdigim icin onu
yoklugunu unutmak istedigim icin onu aramayi ve onunla konusmayi bile
unutmusdum. Bunlario düsünürken birden Cebtelefonum caldi hemen kalbim
deli gibi atmaya basladi, arayan Minwooydu, sanki yanimdaymis gibi deli
gibi atiyordu kalbim, onun sesini gene duya bilecektim. Hemen torbalari
yere biraktim ve telefonu actim, adimi seslendi kalbim yerinden
firliyacakti sanki. Sevda, Sevda beni duyorsmun, alo aloooo. Beni
ariyordu, neden böyle heycanlanmisdim, sanki onun sesi bana gene yasama
ve dayanma gücü vermisdi, bugün yasadigim acimi dindirmisidi onun sesini
duyunca, ona cok baglanmsidim bunu bugün daha iyi anlamsidim. Cevap
vermelyidim halen adimi cariyordu, efendim dedim, cok sükür sana ulasa
bildim, gercekten kusura bakma seni hep aramak istedim ama burada
telefonhatlari ölmüsdü ve daha yeni acildi, demek ondan beni
ariyamamisdi Minwoo, buna sevinmisdim. Yolcuglun nasil gecti diye sordum
hemen anlatmaya basladi, hersey ters gitmis arabalari bozulmus yolda ve
2 saat tamircinin gelmesini beklemisler ve Busana vardiklarinda diger
iscilere tartismis bol bol. Heycanli bir sekilde anlatmaya devam
ediyordu. Nasil olur da insan bu dosayayi kaybeder Sevda, ona biz 10
ayimiz vermisdik, gece gündüz demeden o proje icin calismisdik ama bu
salaklar o dosyayi kaybetmisler ama ben aklillik ettip hepsini
kopyalamisidim, yani sorun cözülmek üzere, sirf bir kac degisklikler
yapilmasi lazim. Bunu duyunca cok sevinmisidim, yani daha cabuk gele
bileceksin diye atladim hemen heycanli bir sekilde, heycanlandigimi fark
etti ve sesinin neselendigini anladim. Beni cok mu özledin diye sordu,
düsünmeden seni cok özledim dedim, sen yanimda olmayinca birsey eksik
oluyor, korkuyorum Minwoo. Korkmak diye sordu busefer endiselenmisdi
hemen düzeltmem lazimdi ona anlatmak istemiyordum cünkü, onu
endiselendirmek istemiyordum. Sey yani demeden lafa atladi, neden
korkuyorsun Sevda bir sey mi oldu yoksa is yerinde bir sorun mu var
lütfen anlat bana. Birsey olmadi diye yalan söyledim, lütfen cabuk gel
sana ihtiyacam var, ilacima ve güvenilir Limanima ihtiyacim var ama bunu
ona söyliyemezdim onun devam calismasi lazimdi bunu biliyordum. Hayir
diye düzeltim, herkes bana cok iyi davrandi ve NaBori ile arkadas bile
olduk dedim, sesimin neseli cikmasi icin cok ugrasdim. Rahatlamis gibi
buna sevindim, peki simdi nerdesin diye sordu, eve dogru gidiyorum
alisveris ettim, isden yeni ciktim dedim. Sasirmisdi, neden bu saate
kadar iste oldugumu sordu bende yeni tasarimlar yaptim dedim, bunlari
konusurken yere biraktigim torbalarai ellime aldim ve bir yandan eve
yürüyor bir yandada onunla sohbet ediyordum. Sanki hersey normaldi,
acilarim yok olmusdu. Onunla sohbet edebildigim icin ve sesini
duyabildigim icin mutluydum. Bana söz verdigi gibi hergün
ariyordu ve aksamlari saatlerce konusuyorduk. Sabahlari isimle
mesguldüm. Baya yogun calismisdik su gecen 5 gün boyunca. Yarin hafta
sonuydu ve Minwoo hafta sonuda gelemiyecegini söylemisdi gecen aksam.
Minwooyu cok özliyordum bunu her gecen gün daha iyi anliyordum ve onu
görme arzum her gecen gün artiyordu. O gelince yüzügümü cikaracaktim
buna kararliydim, sirf onun gelmesini beklelmem lazimdi ve yakinda
gelecekdi. Ama o yanimda olmayinca ve sesini duymayinca tüm korkularim,
endiselerim ve acilarim geri geliyordu. Ona gercekten ihtiyacim vardi.
Bugün herkes isden eve erken gide bildi cünkü bu son 5 gün cok
calismisdik. Patronumuz haftasonunda bol bol dinlemesini istedi
böylelikle yeni haftayi daha direncli baslaiya bilirmisiz ve haftaya
baya yogun gececegini belirtti. Herkes eve gittigi icin bende mecburen
istemeyerkten erkenden eve gitmem lazimdi ama evde beni yanlizlik
bekliyordu ve üstüne Minwoodan bugün hic haber alamamisdim. Beni neden
aramamasdi bugün, acaba gene toplantisimi vardi yoksa gene arazi bakmaya
mi gitmisdi, endiselenmeaye baslamisdim ve onu eve giderken aramak
istedim, ama telefonunu acmiyordu bir daha denedim ve busefer telefonu
kapaliydi, mutlaka bir sebebi olmasi lazimdi yoksa beni arardi, ama onun
sesini duymak istiyordum onu özliyordum. Bu düsüncelrele otobüsden
indim ve evime dogru yürümeye basladim. Aklim halen Minwoodaydi acaba
simdi ne yapiyor dedim. Evimin kapisina yaklassiyordum ve halen kendimle
konusmaya devam ediyordum gene yanlizlik seni bekliyor, gene bu gece
yanliz olcaksin. Minwoo seni cok özledim, neden telefonlarina cevab
vermiyorsun dedim ve evime dogru baktim. Kapimin önündeki de
kimdi....................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder