Bilinmeyen (1. Bölüm)

BİLİNMEYEN 1
Oyuncular_:Mika -Öznur- / Yunho / Siwon / Yuna
Yazar_:Fatoş Sarıgül
Not:Mika'yı
Öznur'a itafen yazıyorum. Sadece ismini Mika olarak kullanıyorum. Diğer
karakterlerde bir sorun yok. Ve hiç biri ünlü değil.

1. BÖLÜM

"Mika
her sabah olduğu gb bu sabahta erken kalkmıştı ve her sabah yaptıgı gb
ilk is banyoya koşup yüzünü yıkamış, dişlerini fırçalayıp saçlarını
taramıştı; şimdide üstünü giyiyordu. Aynada sonkez kendine bakarken
doktor olmanın çok zor olduğunu düşündü ve çıkmadan önce mutfaktan
kahvesini alıp evden çıktı. Arabasının yanına geldiği zaman ev
terlikleri ile çıktığı ve arabasının anahtarlarını almadığını fark etti.
Yalnız yaşıyor olmak zordu -Mika yinede yalnız yaşamayı seviyordu- dün
gece yine nöbete kalmış ve çok yorulmuştu. Bugün öğlene kadar yatması
gerekirken sabah önemli bir toplantı olduğu için yalnızca bir kaç saat
uyuyabilmişti. Hızlıca eve çıkıp ayakkabılarını giydi, anahtarlarını
aldı ve arabasına atlayıp hastaneye geldi. Arabasını park ettikten sonra
sabah toplantısına yetişmek için koşmaya başladı. Girişteki güvenlikte
çalışan 60 yaşlarında ki amcaya gülümseyerek günaydın dedi ve toplantı
odasının kapısına kadar durmadan koştu. İçeri girdiği zaman herkes
ordaydı ve toplantı çoktan başlamıştı. Sessizce yerine oturdu. Toplantı
bittikten sonra hızlıca odasına gitti ve ayılabilmek için kendine bir
kahve daha söyledi. Hayatı hep hızlı geçiyordu kendine zaman ayıracak
vakti bile yoktu. Bir nişanlısı vardı ancak kendi gb onunlada
ilgilenmiyordu. Nişanlısı aklına geldi ancak tam arıyacaktı ki kapı
çalındı ve profesör TaeWoon içeri girdi. Mika profesör TaeWoon'un eski
öğrencisi ve şimdiki yardımcısıydı."TaeWoon_:günaydın Mika. Baş hekim
Jun bizimle konuşmak istiyor. Mika_:günaydın profesör. Şimdi
mi?TaeWoon_:evet şimdi. Acil bir işin yoktu değil mi?"içeri girerken
elinde telefonu görmüştü profesör ve birini arıyacağını tahmin etmişti.
Ama Mika nişanlısı ile iki gündür görüşmüyor hatta telefonda bile
konuşamıyordu şimdide tam arıyacakken profesör gelmişti ve acil bir işi
olup olmadıgını soruyordu. Nişanlısını aramak acil bir iş değilmiydi?
Elindeki telefonu masasına bıraktı."Mika_:acil bir işim yok profesör.
TaeWoon_:gidelim öyleyse. Mika_:tamam. "Baş hekim Jun'un odasına
geldikleri zaman kocaman bir gülümseme ile karşılandılar."Mika_:günaydın
hocam. Bu neşenizi neye borçluyuz?Jun_:önce oturun bakalım.

.........................

"Yunho
sabah uyandığı zaman kız arkdaşı yanındaydı. Bi süre önce kız arkadaşı
ile aynı evde kalma kararı almıştı. Yuna buna çok sevinmişti aynı evde
kalmaya başladıklarına göre yakında evleniceklerinide düşünüyordu.
Ailesi aynı evde kalmalarına bu şekilde müsade etmişti. Ancak Yunho'nun
aklında henüz evlilik yoktu; tabi ki onu seviyordu ancak evlilik için
erkendi. Yuna taşınmadan önce ev arkadaşı ile kalıyordu hatta beraber
uyuyorlardı çünkü Yunho tek yatmaktan nefret ediyordu çocukluğundan beri
yalnız yatmazdı. Annesi daha çok küçük bir bebekken bile onunla
uyuduğunu yoksa bütün gece ağladığını söylerdi. Bu şekilde olması hoşuna
gitmiyordu ama böyleydi yalnız yatmayı sevmiyordu. Ev arkadaşı
evlenince tek başına kalmıştı ve uzatmalı sevglisi Yuna'da bu yüzden
burdaydı. Yunho yataktan kalkıp banyoya yönelmişti ki Yuna'da kalkıp
belinden sarıldı."Yuna_:günaydın sevgilim.Yunho_:günaydın sevgilim.
"geriye dönüp onu anlından öptü. Ve banyoya girdi. Yuna'da o duş alırken
kahvaltı hazırladı. Yunho duştan çıkıp üstünü giyindi ve mutfağa
geldiğinde harika hazırlanmış bir sofrada oturan Yuna'yı gördü.
Gülümsedi."Yuna_:nasıl görünüyor tatlım.Yunho_:harika.Yuna_:kahvaltını
yapta çıkalım yoksa ilk günden geç kalıcaksın sevgilim. Senin yüzünden
bende geç kalacağım sonra. "Yunho sofraya otururken konuşmaya
başladı."Yunho_:bugün beni bırakmak zorunda oldugun için üzgünüm
sevgilim. Yuna_:sorun değil sevgilim bu senin yeni hastanende ilk günün.
Yunho_:Aish. Yeni bir hastaneye ihtiyacım yoktu ama neyse. Yuna_:hadi
ama sevgilim buranın ne kadar iyi bir hastane olduğunu biliyorsun.
Geleceğin için harika bir fırsat. Yunho_:biliyorum. "Yunho yeni birileri
ile tanışmaktan nefret ediyordu. Kendi tanıdıkları alıştığı seyler ona
yetiyordu ama sevgilisi haklıydı onun geleceği için iyi bir fırsattı bu.
Düşününce sevgilisine hak veriyordu. Kahvaltılarını yaptıktan sonra
hemen evden çıktılar. Yuna Yunho'yu otobüs durağında bırakıp işine gitti
sonuçta onunda bir işi vardı. Yunho arabasını tamire vermese ikiside
rahat rahat gidecekti işine ancak iki gün önce Yunho'nun arabası arıza
yaptı ve tamire vermek zorunda kaldı. Otobüs gelene kadar durakta
bunları düşündü. İşe yetişmesi çok zor olacaktı. Otobüsler hep kalabalık
olurdu çünkü. Cebinden cüzdanını çıkarmak için elini arka cebine attı.
Oda ne! Cüzdan yok. Pantolonun diğer ceplerinide karıştırdı. Ceketinin
ceplerine baktı. Yok. Yok. Yok."Yunho_:Aishh nasıl unutabildim
cüzdanımı. Nasıl gideceğim işe şimdi. Yuna'yı arayıp beni bırakmasını
söylemeliyim ya da bana bir taksi göndermesini."bu kez telefonunu bulmak
için elini cebine attı. Oda ne! Telefonuda yoktu. Yunho giderek
sinirlenmeye başlamıştı. Ceplerini iyice yokladı hepsi tamamen boştu
telefon, cüzdan, kimlik, tek bir kuruş bile yoktu cebinde."Yunho_:Aigo
Aigo. Şimdi ne yapmalıyım? Yürüsem... Hayır. En iyisi koşmak. "Yunho işe
yetişebilmek için koşmaya başlamıştı. Hızlı daha hızlı koşuyordu. İlk
günden geç kalamazdı. Karşıdan karşıya geçerken arabalar için yeşil
yandığını fark etmedi bile tam sağına döndüğü sırada bir arabanın ona
geldiğini ve deli gb korna çaldığını gördü...