17. BÖLÜM
Yunho_:Kimin yanına gidiyoruz?Mika_:halmoni. Çok tatlı
biridir. Biraz sert davranırsa umursama. Çünkü herkese ilk basta öyle
davranır. "Mika halmoninin kapısına geldikleri zaman bunları söylemişti.
Yunho odanın kapısını göstererek konuştu."Yunho_:burası mı?Mika_:evet.
"Yunho hemen kapıyı tıklatıp içeri girdi. Halmoni yatakta uzanıyordu.
Mika geldi sanıp gülümsedi ancak kapıda ki yakışıklı cocuğu görünce
gülümsemesi büyüdü. Arkasındaki Mika'yı fark etmesi de uzun sürmedi. Ve
gülümsemesi daha da büyüdü. Bunun o cocuk olduğunu anladı. Ve Mika için
sevindi. Gercekten mükemmel bir çocuğa benziyordu."Yunho_:merhaba
halmoni. Ben Yunho. Dc. Mika'nın şimdilik asistanıyım. "isminin Yunho
olduğunu söyleyince Mika'nın sevdiği cocuk olduğuna emin oldu. Ancak
yinede her zaman ki kendi gb davranıp soğuk durdu. Ne kadar soğuk
davranabilirdi bu cocuğa bilmiyordu."Halmoni_:öylemi. Kim oldugun beni
ilgilendirmez. Neden burdasın?"Mika halmoninin bu sekilde davranmasına
alışıktı. Yunho halmoninin ayak ucuna oturuken Mika ayakta bekledi ve
halmoninin durumuna baktı."Yunho_:haklısınız. Kim oldugum sizin için
önemli değil. Bilmesenizde olur zaten bende tam olarak kim oldugumu
bilmiyorum. "Yunho bunları söylerken kötü bir şey değilmiş gb
gülümseyerek söyledi. Halmoni buna üzüldü ama belli etmedi."Halmoni_:kim
olduğunu bilmiyor musun?Yunho_:hafızamı kaybettim. Ama suan bulunduğum
yerde mutluyum gerçi bazı seyleri hatırlasam daha iyi olurdu ama zamanla
hatırlayacağımı umuyorum. Halmoni_:sen çok tuhaf bir cocuksun. Hiç bir
şey bilmiyor olmak birini nasıl mutlu eder. Aecha bu cocuğun iyi
olduguna emin misiniz? Gercekten tuhaf. "Halmoni tedirgin gb görmüyordu
ancak Mika gülümsüyordu."Yunho_:pekala. Bu tuhaf adamla biraz dışarda
gezmeye ne dersin Halmoni?Halmoni_:seninle tek gezmem. Aecha'da bizimle
gelsin. Yunho_:pekala. Bana uyar. "birlikte bahçeye çıkıp dolaşmaya
başlamışlardı. Yunho halmoninin arabasını sürüyordu. Mika'da yanlarında
yürüyordu. Biraz sohbet etmişlerdi. Sonunda sustukları zaman bakışlar
konuşmaya başladı. Halmoni aralarında ki aşkı görebiliyordu. Ama gördüğü
bir şey daha vardı. İkiside bunun farkında değildi. Aralarında ki uyum
ve çekimden haberleri yoktu. Halmoni kendi aşkını düşündü bir an onlarda
bu kadar aptaldı o zamanlar hiç bir seyin farkında değillerdi. Onlar
bakışlara gizledikçe aşkını kader onları ayırmıştı... Halmoni bu iki
aptal gencinde böyle olmasını istemiyordu. Mika halmoninin yüzünü
görünce endişelendi ama halmoniye durumunu sorunca halmoni birden
konuşmaya başladı ve onlara öğüt verdi."Mika_:halmoni iyi misin? İçeri
girelim mi artık?Halmoni_:şimdi beni dinleyin daha sonra içeri gireriz.
Hayat öyle bir şey ki akışına bırakıp yaşayamazsın. Kendi hayatını
oturduğun yerden izler hiç bir seye mudahele etmezsen hayat her şeyi tek
tek alır senden... Sakın akışına bırakmayın hayatı neresinden olursa
tutup yakalayın ve kendi istediğiniz gb yaşayın. Bu sekilde daha az
pişmanlık duyarsınız. Mika_:Halmoni. "Yunho konuşmadı. Halmoninin
sözleriyle yalnızca kafasını salladı. Halmoninin ne demek istediğini
anlamıştı."Halmoni_:şimdi beni odama götürün. Mika_:pekala.
••••••
"Siwon
aramış birazdan geleceğini söylüyordu. Mika telefonu kapatıp
hazırlandı. Bugün büyük bir aile yemeği vardı. Çıkmadan önce profesörün
yanına gitmek için kapıyı açtı. Ancak çıkması imkansızdı çünkü tam
önünde Yunho vardı. Mika ona bu kadar yakın olmanın şaşkınlığını atınca
konuşmaya başladı."Mika_:önümden çekilir misin?Yunho_:olmaz.
Mika_:neden?Yunho_:konuşmamız gerek. Mika_:şimdi gitmem gerek sonra
konuşalım. Yunho_:önemli. Mika_:bu kadar önemli olan ne benim daha
önemli işlerim var. Şimdi lütfen çekil yolumdan. "Yunho istemesede
Mika'ya yol verdi. Nereye gittiğini biliyordu. Yalnızca kendi şansını
denedi ama başarılı olamadı. Gitmesine engel olmak istiyordu. Başka bir
yol denedi. Peşinden gitti ve takılıp düşmüş gb yere attı
kendini."Yunho_:bi dk- ahhh. "Mika arkasını dönüp baktığı zaman Yunho
yerdeydi. Yanına gelip eğildi. Ve kolundan destek olmaya
çalıştı."Mika_:iyi misin?Yunho_:ayağım ağrıyor. Kalkamıyorum. Mika_:dur
bakim. "Mika biraz bileğiyle oynadı Mika her ellediğinde Yunho yalandan
bağırıyordu."Yunho_:ahhh. Yavaş biraz acıyor. Ahh. Mika. Mika_:üzgünüm.
Tamam hadi tutun bana. "Yunho bütün ağırlığını vermesede biraz Mika'ya
dayanarak ayağa kalktı. Tek ayağına basmıyordu. Mika onu hasta odasına
taşıdı. Ve tedavi etmek için ayağını uzatmasını söyledi."Mika_:pekala
neresi ağrıyor tam olarak?"Mika Yunho'nun ayak bileğine dokunuyor
neresinin ağrıdığını anlamaya çalışıyordu."Yunho_:biraz yukarı. "Mika
elini biraz yukarı çıkardı."Mika_:burası mı?Yunho_:biraz daha yukarı.
"Yunho'nun diz kapağını ellereyerek tekrar sordu."Mika_:burası
mı?Yunho_:hayır odasıda değil. "Mika'nın elini tuttu ve tam kalbinin
üstüne koyup konuşmaya başladı."Yunho_:iste tam burası!!"Mika bir şey
demeden Yunho'nun gözlerinin icine baktı. Yunho hastaneye geldiginden
beri onun gözlerinden kaçıyordu. Ama kendi kalbinden nasıl kaçıcaktı.
Eli Yunho'nun kalbindeyken kendi kalbinden nasıl kaçabilirdi. Elini
hızlıca çekip konuştu."Mika_:buraya ben bakmıyorum. Üzgünüm. Senin için
başka bir doktor bulsam iyi olur. "Mika hızla kapıya yöneldi. Yunho için
başka bir doktor bulmak bahanesi ile ordan kaçmak istiyordu. Yunho
neden onun aklını, kalbini, hayatını karıştırıyordu.! Odasına doğru
koşarken Siwon'a çarptığını bile fark etmedi. Siwon Mika'yı kollarıyla
sarıp yere düşmesini engelledi."Siwon_:Mika iyi misin? Sorun ne? Neden
deli gb koşuyorsun?Mika_:ben üzgünüm. Odamda bir şey unutmuştum o yüzden
koşuyordum. Siwon_:Odan öbür tarafta değil mi?Mika_:bu sıralar her şeyi
unutuyorum. "Mika gülümseyerek şaşkınlığını gizlemeye çalıştı. Ki
başarılıda oldu Siwon onun hislerini anlamamıştı. -ya da anlamamış gb
görünüyordu.- Ancak Yunho onları ikinci kez sarılırken görmüştü. Siwon
Yunho'yu görünce ona daha sıkı sarılmıştı."Siwon_:pekala hadi odanda
unuttuğun neyse onu alda çıkalım. Mika_:sen arabada bekle hemen gelirim.
••••••
"Yunho
onları tekrar sarılırken görünce kendini tutmak için çok zorlandı.
Gözlerinden çıkan alevleri kimse görmüyordu. Siwon dışında. Mika
yanından geçip odasına giderken Siwon ona zafer kazanmış gb bakıyordu.
Yunho dahada sinirlenmişti.! Zaferi değil Mika'yı kazanmıştı. Yunho pes
etmek istemiyordu. Ama Mika hislerini belli etmiyordu ki bir işaret olsa
Mika'nın kendisine bir seyler hissettiğine dair bir işaret olsa Yunho
devam ederdi. Ama Mika hep kaçıyordu. Yunho artık yorulmuştu. Bu
düşüncelerle eve ne zaman geldigini bile fark etmedi. Eve geldigi zaman
Yuna yemek hazırlamış onu bekliyordu."
••••••
Mika'nın
annesi_:düğün yazın olmalı. Mika'nın kapalı bir gelinlik giymesi hoş
olmaz. Siwon'un annesi_:kesinlikle yazın olmalı. Mika'yı beyaz
gelinlikler icinde düşünüyorum da harika bir gelin olucak. "bütün aile
sofrada yemek yerken sohbet ediyordu. Uzun bir sohbet sonunda konu
düğüne gelmişti. Üstelik konuyu buraya getiren kendi annesiydi. -annesi 9
yıl önce kanserden ölmüştü ancak anne yerine koyduğu teyzesi vardı.
Babası ile birlikte kalıyordu. Annesi -teyzesi- ve babası kardeş
gibiydi... Konu düğüne gelince Mika kendini gergin hissetmeye başladı.
Bu düğünü istemiyormuydu? Ama Siwon'ana nasıl arkasını dönerdi. Kendini
bildi bileli Siwon yanındaydı. Onu hiç yalnız bırakmamıştı. Ona evlenmek
istemiyorum diyebilirmiydi? Birden Siwon'un telefonu çalımda Mika'nın
düşünceleri uçup gitti. Siwon sofradan kalkmak için izin istedi ve
elinde telefonla bahçeye çıktı."Siwon_:izninizle bu önemli. Hemen
dönerim. "Mika kimin aradığını biliyordu. Arayan kesinlikle profesördü.
Bir süre bekledi ancak Siwon gelmedi. Mika'da dayanamayıp pesinden
bahçeye çıktı. Siwon bahçedeki sandalyelerden birine oturmuş kafasını
ellerinin arasına almış hareketsiz duruyordu. Mika hızlı adımlarla
yanına geldi. Ve ellerini Siwon'un ellerinin üstüne koydu."Mika_:Siwon.
İyi misin?Siwon_:Mika. Ben...Mika_:arayan profesördü değil mi? Ne dedi?
Bir sorun yokmuş değil mi? Sen iyisin değil mi?"Mika kötü gercekten
kaçmak için soru üstüne soru soruyordu ama kötü bir seyler olduğunu
biliyordu."Siwon_:Mika. Mika_:hiç bı sorun olmadıgını gayet iyi olduğunu
söyle. Baş ağrılarının stresten olduğunu söyle. Siwon_:Mika. Ben seni
bekleyebilecegimi söyledim ama bekleyemem. Mika_:ben sana gelene kadar
bekliycektin. Beklerim dedin. Neden şimdi bekliyemiyorsun! Beni beklemek
zorundasın.!!!!"Mika'nın gözleri dolmuş yaslar yanaklarından akıyordu.
Elleri Siwon'un ellerinden kaydı ve yere oturdu. Kafası Siwon'un diz
kapağına geliyordu. Siwon ona dokunamıyordu. Mika'nın yerde çaresizce
oturan bedenine baktı. Onun üzülmesini nasıl engelleyebilirdi.? Ne
diyeceğini ne yapacagını bilemiyordu."Siwon_:Mika...
Yunho_:Kimin yanına gidiyoruz?Mika_:halmoni. Çok tatlı
biridir. Biraz sert davranırsa umursama. Çünkü herkese ilk basta öyle
davranır. "Mika halmoninin kapısına geldikleri zaman bunları söylemişti.
Yunho odanın kapısını göstererek konuştu."Yunho_:burası mı?Mika_:evet.
"Yunho hemen kapıyı tıklatıp içeri girdi. Halmoni yatakta uzanıyordu.
Mika geldi sanıp gülümsedi ancak kapıda ki yakışıklı cocuğu görünce
gülümsemesi büyüdü. Arkasındaki Mika'yı fark etmesi de uzun sürmedi. Ve
gülümsemesi daha da büyüdü. Bunun o cocuk olduğunu anladı. Ve Mika için
sevindi. Gercekten mükemmel bir çocuğa benziyordu."Yunho_:merhaba
halmoni. Ben Yunho. Dc. Mika'nın şimdilik asistanıyım. "isminin Yunho
olduğunu söyleyince Mika'nın sevdiği cocuk olduğuna emin oldu. Ancak
yinede her zaman ki kendi gb davranıp soğuk durdu. Ne kadar soğuk
davranabilirdi bu cocuğa bilmiyordu."Halmoni_:öylemi. Kim oldugun beni
ilgilendirmez. Neden burdasın?"Mika halmoninin bu sekilde davranmasına
alışıktı. Yunho halmoninin ayak ucuna oturuken Mika ayakta bekledi ve
halmoninin durumuna baktı."Yunho_:haklısınız. Kim oldugum sizin için
önemli değil. Bilmesenizde olur zaten bende tam olarak kim oldugumu
bilmiyorum. "Yunho bunları söylerken kötü bir şey değilmiş gb
gülümseyerek söyledi. Halmoni buna üzüldü ama belli etmedi."Halmoni_:kim
olduğunu bilmiyor musun?Yunho_:hafızamı kaybettim. Ama suan bulunduğum
yerde mutluyum gerçi bazı seyleri hatırlasam daha iyi olurdu ama zamanla
hatırlayacağımı umuyorum. Halmoni_:sen çok tuhaf bir cocuksun. Hiç bir
şey bilmiyor olmak birini nasıl mutlu eder. Aecha bu cocuğun iyi
olduguna emin misiniz? Gercekten tuhaf. "Halmoni tedirgin gb görmüyordu
ancak Mika gülümsüyordu."Yunho_:pekala. Bu tuhaf adamla biraz dışarda
gezmeye ne dersin Halmoni?Halmoni_:seninle tek gezmem. Aecha'da bizimle
gelsin. Yunho_:pekala. Bana uyar. "birlikte bahçeye çıkıp dolaşmaya
başlamışlardı. Yunho halmoninin arabasını sürüyordu. Mika'da yanlarında
yürüyordu. Biraz sohbet etmişlerdi. Sonunda sustukları zaman bakışlar
konuşmaya başladı. Halmoni aralarında ki aşkı görebiliyordu. Ama gördüğü
bir şey daha vardı. İkiside bunun farkında değildi. Aralarında ki uyum
ve çekimden haberleri yoktu. Halmoni kendi aşkını düşündü bir an onlarda
bu kadar aptaldı o zamanlar hiç bir seyin farkında değillerdi. Onlar
bakışlara gizledikçe aşkını kader onları ayırmıştı... Halmoni bu iki
aptal gencinde böyle olmasını istemiyordu. Mika halmoninin yüzünü
görünce endişelendi ama halmoniye durumunu sorunca halmoni birden
konuşmaya başladı ve onlara öğüt verdi."Mika_:halmoni iyi misin? İçeri
girelim mi artık?Halmoni_:şimdi beni dinleyin daha sonra içeri gireriz.
Hayat öyle bir şey ki akışına bırakıp yaşayamazsın. Kendi hayatını
oturduğun yerden izler hiç bir seye mudahele etmezsen hayat her şeyi tek
tek alır senden... Sakın akışına bırakmayın hayatı neresinden olursa
tutup yakalayın ve kendi istediğiniz gb yaşayın. Bu sekilde daha az
pişmanlık duyarsınız. Mika_:Halmoni. "Yunho konuşmadı. Halmoninin
sözleriyle yalnızca kafasını salladı. Halmoninin ne demek istediğini
anlamıştı."Halmoni_:şimdi beni odama götürün. Mika_:pekala.
••••••
"Siwon
aramış birazdan geleceğini söylüyordu. Mika telefonu kapatıp
hazırlandı. Bugün büyük bir aile yemeği vardı. Çıkmadan önce profesörün
yanına gitmek için kapıyı açtı. Ancak çıkması imkansızdı çünkü tam
önünde Yunho vardı. Mika ona bu kadar yakın olmanın şaşkınlığını atınca
konuşmaya başladı."Mika_:önümden çekilir misin?Yunho_:olmaz.
Mika_:neden?Yunho_:konuşmamız gerek. Mika_:şimdi gitmem gerek sonra
konuşalım. Yunho_:önemli. Mika_:bu kadar önemli olan ne benim daha
önemli işlerim var. Şimdi lütfen çekil yolumdan. "Yunho istemesede
Mika'ya yol verdi. Nereye gittiğini biliyordu. Yalnızca kendi şansını
denedi ama başarılı olamadı. Gitmesine engel olmak istiyordu. Başka bir
yol denedi. Peşinden gitti ve takılıp düşmüş gb yere attı
kendini."Yunho_:bi dk- ahhh. "Mika arkasını dönüp baktığı zaman Yunho
yerdeydi. Yanına gelip eğildi. Ve kolundan destek olmaya
çalıştı."Mika_:iyi misin?Yunho_:ayağım ağrıyor. Kalkamıyorum. Mika_:dur
bakim. "Mika biraz bileğiyle oynadı Mika her ellediğinde Yunho yalandan
bağırıyordu."Yunho_:ahhh. Yavaş biraz acıyor. Ahh. Mika. Mika_:üzgünüm.
Tamam hadi tutun bana. "Yunho bütün ağırlığını vermesede biraz Mika'ya
dayanarak ayağa kalktı. Tek ayağına basmıyordu. Mika onu hasta odasına
taşıdı. Ve tedavi etmek için ayağını uzatmasını söyledi."Mika_:pekala
neresi ağrıyor tam olarak?"Mika Yunho'nun ayak bileğine dokunuyor
neresinin ağrıdığını anlamaya çalışıyordu."Yunho_:biraz yukarı. "Mika
elini biraz yukarı çıkardı."Mika_:burası mı?Yunho_:biraz daha yukarı.
"Yunho'nun diz kapağını ellereyerek tekrar sordu."Mika_:burası
mı?Yunho_:hayır odasıda değil. "Mika'nın elini tuttu ve tam kalbinin
üstüne koyup konuşmaya başladı."Yunho_:iste tam burası!!"Mika bir şey
demeden Yunho'nun gözlerinin icine baktı. Yunho hastaneye geldiginden
beri onun gözlerinden kaçıyordu. Ama kendi kalbinden nasıl kaçıcaktı.
Eli Yunho'nun kalbindeyken kendi kalbinden nasıl kaçabilirdi. Elini
hızlıca çekip konuştu."Mika_:buraya ben bakmıyorum. Üzgünüm. Senin için
başka bir doktor bulsam iyi olur. "Mika hızla kapıya yöneldi. Yunho için
başka bir doktor bulmak bahanesi ile ordan kaçmak istiyordu. Yunho
neden onun aklını, kalbini, hayatını karıştırıyordu.! Odasına doğru
koşarken Siwon'a çarptığını bile fark etmedi. Siwon Mika'yı kollarıyla
sarıp yere düşmesini engelledi."Siwon_:Mika iyi misin? Sorun ne? Neden
deli gb koşuyorsun?Mika_:ben üzgünüm. Odamda bir şey unutmuştum o yüzden
koşuyordum. Siwon_:Odan öbür tarafta değil mi?Mika_:bu sıralar her şeyi
unutuyorum. "Mika gülümseyerek şaşkınlığını gizlemeye çalıştı. Ki
başarılıda oldu Siwon onun hislerini anlamamıştı. -ya da anlamamış gb
görünüyordu.- Ancak Yunho onları ikinci kez sarılırken görmüştü. Siwon
Yunho'yu görünce ona daha sıkı sarılmıştı."Siwon_:pekala hadi odanda
unuttuğun neyse onu alda çıkalım. Mika_:sen arabada bekle hemen gelirim.
••••••
"Yunho
onları tekrar sarılırken görünce kendini tutmak için çok zorlandı.
Gözlerinden çıkan alevleri kimse görmüyordu. Siwon dışında. Mika
yanından geçip odasına giderken Siwon ona zafer kazanmış gb bakıyordu.
Yunho dahada sinirlenmişti.! Zaferi değil Mika'yı kazanmıştı. Yunho pes
etmek istemiyordu. Ama Mika hislerini belli etmiyordu ki bir işaret olsa
Mika'nın kendisine bir seyler hissettiğine dair bir işaret olsa Yunho
devam ederdi. Ama Mika hep kaçıyordu. Yunho artık yorulmuştu. Bu
düşüncelerle eve ne zaman geldigini bile fark etmedi. Eve geldigi zaman
Yuna yemek hazırlamış onu bekliyordu."
••••••
Mika'nın
annesi_:düğün yazın olmalı. Mika'nın kapalı bir gelinlik giymesi hoş
olmaz. Siwon'un annesi_:kesinlikle yazın olmalı. Mika'yı beyaz
gelinlikler icinde düşünüyorum da harika bir gelin olucak. "bütün aile
sofrada yemek yerken sohbet ediyordu. Uzun bir sohbet sonunda konu
düğüne gelmişti. Üstelik konuyu buraya getiren kendi annesiydi. -annesi 9
yıl önce kanserden ölmüştü ancak anne yerine koyduğu teyzesi vardı.
Babası ile birlikte kalıyordu. Annesi -teyzesi- ve babası kardeş
gibiydi... Konu düğüne gelince Mika kendini gergin hissetmeye başladı.
Bu düğünü istemiyormuydu? Ama Siwon'ana nasıl arkasını dönerdi. Kendini
bildi bileli Siwon yanındaydı. Onu hiç yalnız bırakmamıştı. Ona evlenmek
istemiyorum diyebilirmiydi? Birden Siwon'un telefonu çalımda Mika'nın
düşünceleri uçup gitti. Siwon sofradan kalkmak için izin istedi ve
elinde telefonla bahçeye çıktı."Siwon_:izninizle bu önemli. Hemen
dönerim. "Mika kimin aradığını biliyordu. Arayan kesinlikle profesördü.
Bir süre bekledi ancak Siwon gelmedi. Mika'da dayanamayıp pesinden
bahçeye çıktı. Siwon bahçedeki sandalyelerden birine oturmuş kafasını
ellerinin arasına almış hareketsiz duruyordu. Mika hızlı adımlarla
yanına geldi. Ve ellerini Siwon'un ellerinin üstüne koydu."Mika_:Siwon.
İyi misin?Siwon_:Mika. Ben...Mika_:arayan profesördü değil mi? Ne dedi?
Bir sorun yokmuş değil mi? Sen iyisin değil mi?"Mika kötü gercekten
kaçmak için soru üstüne soru soruyordu ama kötü bir seyler olduğunu
biliyordu."Siwon_:Mika. Mika_:hiç bı sorun olmadıgını gayet iyi olduğunu
söyle. Baş ağrılarının stresten olduğunu söyle. Siwon_:Mika. Ben seni
bekleyebilecegimi söyledim ama bekleyemem. Mika_:ben sana gelene kadar
bekliycektin. Beklerim dedin. Neden şimdi bekliyemiyorsun! Beni beklemek
zorundasın.!!!!"Mika'nın gözleri dolmuş yaslar yanaklarından akıyordu.
Elleri Siwon'un ellerinden kaydı ve yere oturdu. Kafası Siwon'un diz
kapağına geliyordu. Siwon ona dokunamıyordu. Mika'nın yerde çaresizce
oturan bedenine baktı. Onun üzülmesini nasıl engelleyebilirdi.? Ne
diyeceğini ne yapacagını bilemiyordu."Siwon_:Mika...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder